اشعار مناسبتی-میلاد امام صادق(ع)

سرود میلاد امام صادق علیه السلام

بهار امامت 4 - غلامرضا سازگار

عیــد خورشیـــد حقـــایق آمـد
صبح صادق گفت که صادق آمد
ششمیـــن حجــــت                              ششمیــــن داور
جعفر بن محمّد خوش آمد

«امّ فروه» ماه دارد بـه دامن
حضرت باقر! چشم تو روشن
جلــوۀ حســنِ داورت آمـــد           عیــد میــلاد پســرت آمد
جعفر بن محمّد خوش آمد

عید میـلاد دو رهبر آمد
دو فروغ حسن داور آمد
عیــد سلطان انببــا آمــد          صـــادق آل مصطفـــی آمـــد
جعفر بن محمّد خوش آمد

در همان روزی که احمد آمد
صـــــادق آل محمّــــد آمــد
دو  فروزان مهر، دو فروزان ماه       آن رسـول‌الله، این ولـی‌الله
جعفر بن محمّد خوش آمد

مـا طرفـــدار عتــرت و قـرآنیم
آل عصمت را در تحت فرمانیم
حضرت صادق،رهنمای ماست      رهنمای ما،مقتدای ماست
جعفر بن محمّد خوش آمد

***

در ولادت امام صادق علیه السلام

بهار امامت 4 - غلامرضا سازگار

جشن خدابه وسعت دنیامبارک است
تکرار عید دیگـر «طاهـا» مبـارک است
در لیلــــۀ ولادت پیغمبــــر عظیــــم، 
میلاد علم و دانش و تقوا مبارک است
بـر «باقـرالعلـوم» کـه آیینـۀ خداست؛ 
دیــدار روی حیِّ تعالـی مبـارک است
عیــدِ ولادتِ ششمیـن حجّـت خــدا،
براحمد و به حیدر و زهرا مبارک است
آیین مـاست جعفــری از لطـف کبـریا
این عیدعید ماست که برما مبارک است
                                         ما در پناه عترت و قرآن و احمدیم 
                                         زیـر لـــوای صــادق آل محمّـدیم 

یـا باقـرالعلــوم! الهــی امـــام علــم
تابید روی دست تو امشب تمام علم
براین پسر که صادق آل محمّد است
تـا بامــداد روز قیــامت، ســلامِ علم
وقتـی زبان او به سخن باز می‌شود؛
پر می‌کشد به اوج سماوات،نام علم
بــر سینـۀ مقــدس نــورانیَش درود؛
آن سینه‌ای که آمده بیت‌الحرامِ علم
                                    می‌جوشـد از عقیق لبش گوهر کمال
                                   در می‌شود به درج دهانش کلام علم   

توحیـــد زنـــده از سخــن دلربـــای او
قـــرآن، نیـازمنــد لــب جــان‌فـــزای او
گویـی رسـول سر دهد آوای «تفلحوا» 
وقتی رسد بـه گوش ز منبر، صدای او
هرکس به پای کرسی درسش کندجلوس،
 بر بـال جبرییـل امیـن اسـت، جـای او
جبریل نـه، ملائکه نه، جـن و انس نه؛ 
بایــــد کننــــد آل محمّــــد ثنـــای او 
گر شاعری به شـأن خدا بوَد گفتمـی
بایــــد خـــدا قصیـده بگویـد بــرای او
                             مدحش بــه لـوح، بـا قلـم وحیِ کبریاست
                             فرقان و نور وکوثر وتطهیر و«هل اتی»ست

ای جبرییــل، تشنــۀ دریــای نــور تـو 
زانــو زدنــد خیــل مـلک در حضــور تو 
صدهـا مسیـح سایه‌نشینت در آفتاب،
صدهـا کلیم، پـای برهنـه بـه طــور تو 
هرجا سخن زدانش و تقوا و حکمت است، 
احساس می‌شـود همگـان را ظهور تو 
دانـش همیشه سیر کند در مسیر تو
عرفـان همـاره شـور نـوازد به شور تو  
عیسی مسیح،موسیِ عمران،خلیل،نوح
خــورده شــراب نـور ز جــام طهـور تو
                                        هر چند قـدر و مرتبه‌ات را ندیده‌ایم
                                       بیش از ائمه، از تو روایت شنیده‌ایم 

فضـل و کمــال را سنــدِ معتبـــر تویی 
نخـل قیــام کــرب و بــلا را ثمــر تویی 
دریای شش دُری و سپهرِ شش آفتاب
یا پنج بحـرِ فضل و شرف را گهـر تویی
صدیــقِ اکبـرنــد امـامــان مـــا همـه؛ 
اما بـه صـدق، از همه مشهورتـر تویی
میزان:تو و حساب:تو، حشر و صراط:تو
قاضـی تویی،شفیع تویی، دادگر تویی
مهر تـو، روح در تـنِ پاکِ عبـادت است 
شب زنـده‌دارهـای خـدا را سحـر تویی 
                                   حجّت در این مقام،تمام است بر همه 
                                   بی‌مهـر تـو نمـاز، حـرام است بر همه

تـــو وارث تمـــام علـــوم  پیمبــــری 
قـــرآنِ ناطقـــی، ولـــی‌اللهِ اکبـــری
جزحق که گفته وصف تورا با زبان وحی،
از هـر چـه گفته‌انـد و نگفتنـد برتـری 
بـر روی دستِ حجّت حق،باقرالعلوم
قـرآنِ ناطــق استی و فرقـان دیگـری
گـر جا نمــاز بـاز کنـی، زین‌‌العابـدین
ور سوی ذوالفقار بری دست،حیدری 
تو  یـک امـام نه، تـو  تمــامِ ائمــه‌ای
تو چــارده جمــال خداونــد منظــری 
                                   شکــر خـدا کــه در کنفِ چـــارده ولی
                                   نه مالکی نه شافعی استم،نه حنبلی

ای در کمنــد عــزم تـو لیــل و نهـارها
دادی بــه چــار  فصــل ولایـت، بهارها 
قرآن زده است بوسه به لب‌هات،بارها
دادی بـه علــم بــا نفست، اعتبــارها 
نــام خــوشت، قـــرار دل بــی‌قـرارهـا
هر جا که نیست پرتو علم تو تیرگی است؛
روشن ز تـوست چشمِ همه روزگارها 
آن گل که رنگ و بوی تواَش نیست در بساط
صد حیف از اینکـه آب خورد دورِ خارها
                               «میثم»که خار توست، به گل ناز می‌کند 
                                تنهـا زبـان بــه مـدح شمـــا بــاز می‌کند

***

سرود ولادت حضرت صادق علیه السلام

بهار امامت 3 - غلامرضا سازگار

ذکر خدا می‌شنوم از لب شیعه
                آمده مثل روز روشن شب شیعه
                             سلام ما به مکتب و مذهب شیعه
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صادق

تو دُرِّ شش بحر و ششم نور خدایی
             تـو نـور و فرقـانی و الشمس‌ضحایی
                          تــو افتخـار شیعــه تـــــا روز جــزایی
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صادق

عیان شده کواکب اقبال محمّد
                 بـر لب او حکم خدا، قال محمّد
                                سلام مـا بـه صـادق آل محمّد
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صادق

ای همـه مــرهون تـو و عنایت تو
                  چشم همه به مشعل هدایت تو
                              جهـان پـــر از تجلّـــــیِ ولایـت تو
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صادق

تو آسمان علم و سه مهر منیرت
                 زراره و مفضــــل و ابــــــابصیـــرت
                             قلـب تمـــام عـالِمان مرغ اسیرت
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صاد

تــو قبلـــۀ مــــراد و عـــالِمان مـریدت
              صدوق و مجلسی،دوشاگرد رشیدت
                        سلام بر «کلینی» و «شیخ مفید»ت
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صاد

علم بوَد در همه‌جا پشت سر تو
                   علامـــۀ حلــــی چــراغ دیگــر تو
                              سـلام بـــــر مکتـب عــالِم‌پرور تو
دستـه‌گل محمّدی امام صادق
خوش‌آمدی خوش‌آمدی امام صادق

***

سرود ولادت حضرت امام جعفرصادق علیه السلام

بهار امامت 3 - غلامرضا سازگار

یـا محمّـد یـا محمّـد چشـم تــو روشن
ام ائمــه کوثــر احمـد چشم تـو روشن 
امام باقر حجّت سرمد چشم تو روشن
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

امــــــام بـــــاقــر امـــام بــاقر مبـــــارکت باد
ذات الهـــی- جــلّ جلالـه- بــر تــو پســر داد
همسرت امشب وقت سحرگه قرص قمر زاد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

سلامِ وحی و سلام داور بر سخن او
کـــلام داور زبــان قــــرآن، در دهـن او
جان دو عالم شود فدای جان و تن او
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

این آفتـــاب سپهـــــرِ نـــــــور خیـــــرالانـام است
پیمبــــران را بـه محضـــر او عـــرض سـلام است
ششم وصی و ششم ولی و ششم امام است
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

 بحر علوم خالق سرمد امام صادق
عبــد مؤیـــد روح مجــرّد امام صادق
کعبـــۀ جـــان آل محمّد امام صادق
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

محمّدیّـــون مگـــر دوبـــاره پیمبــر آمد؟
ای علـــویّون دوبـــاره ازکعبه حیدر آمد؟
به جعفریّون مژده رسانید که جعفر آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

منـم کـــه مست جــــام ولای کـوثـری استم
پـــس از محمّد حیـدری استـم حیدری استم
جعفری استم، جعفری استم، جعفری استم
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد
روز ولادت محمّد                 عید امام صادق آمد

*****

در ولادت حضرت صادق علیه السلام

بهار امامت 3 - غلامرضا سازگار

خیــــــزیـد دو آیینـــۀ تـوحیـد ببینیــد     درمشرق یک صبح، دو خورشید ببینید
دو مطلـع الانـــوار درخشیــد، ببینید     در عیــد نبـی بـــار دگـــــر عیــد ببینید

عیــد دگـــــری بـــــاز دل از خلــــق ربــــوده
چون حضرت صادق به جهان چشم گشوده

امــروز گشــودنـد ز رحمـت در دیگـــر     گــردید عیــان حُسنِ خدا منظـر دیگر
از جـوفِ حـرم گشت برون حیدر دیگر     یـــا آمـــده میــلاد پیــــــام‌آور دیگــر؟

این عید جهان گستر شیعه است ببینید
میـلاد ششــم رهـبر شیعه است ببینید

انــــوار خـــدا تافتــه بــر بـــام مدینـه     پیـــراهن نـــور است بـر انـــدام مدینه
دل می‌بـــرد از اهـــل ولا نـام مدینه     پیچیــده بــه گـوش همه پیغـام مدینه

کامروز دمیده است به تن روح امامت
تبــریک کــه آمـد به جهان نوح امامت

ایـن آینـۀ روی خـداوند جلیـــل است     این گمشدگان رابه خط نور،دلیل است
این بر علـی و فاطمـه پـاکیزه سلیل است     این راهبـر آدم و موسـا و خلیــل است

ایـن تــا ابـــد استـــاد اســاتید جهان است
با آنکه عیان است، نهان است، نهان است

دانــش ببـرَدسجـده بـه خـاک قـدم او     تکمیـل شـده فیـض مسیحــا زدم او
دریــــای کــــرم بــوده نمـی از کـرم او     پیــــوسته بـــوَد علـم به ظل علم او

بر بام سپهرِ شرفِ اوست ستاره
تـا عمـر جهـان جابر حیان و زراره

انفـاس مسیحـاست مسیحـای نسیمش     موسی«ارنی»گو شده در طورحریمش
دل مخـزن اســرار خداوند حکیمش     تا حشر رسد بر همگان فیض عظیمش

دیـــوار تجـلای الهـــی اسـت رواقــش
طاق است میان همگان مؤمن طاقش

بی‌منطق او علم بریده است زبانش     روییده گــل «علّـم الانسـان» ز بیانش
دائــم گهـــر علــم بـــوَد ریگ روانش     علم است و ابوحمزه وحمران و ابانش

تــا حشــر امیــران سخـن بنــدۀ اویند
تنها نه همین است بنده او زنده اویند

این است که قرآن شده روشن ز کلامش     این است که بـرتر ز مقام است مقامش
این است که دانش شده مرهـون قیامش     این است که داده‌است خداوندسلامش

ســر تــا قــدم آیینـــۀ خیـرالبشر است این
دردانه شش بحر و یمِ شش‌گهر است این

ای ملــک خداونــد گلستـــان بقیعـت     دل‌هــــا همـــه زوّار بیــــابـان بقیعت
ارواح رســــل، ســاکن ایــوان بقیعـت     جنت همه یـک گوشه زدامان بقیعت

 هر زائر دلداده که بشناخت شما را
از پنجـــره‌هـای حـــرمت دیــد خدا را

مهــر تـو چـو روح آمده در پیکر جبریل     فــرش ره زوار حـــریمت پـــر جبـریــل
هر شب حرم خلوت تو مشعر جبریل     از روز ازل ســـایـۀ تــو بــر سـر جبریل

اوصــــاف تـــــو را غیـــر خـداونــد نـدانــد
میثم چه سراید؟ چه بگوید؟ چه بخواند؟

*****

سرود میلاد امام صادق علیه السلام

بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار

بوی خصال محمد آمد، صادق آل محمد آمد
صلـوات خـدا بـه مـه جمالش         به مه جمالش به رسول و آلش
آینـۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

بیـــت ولایــت آمـــــده گلشن           امــام بــاقـر چشم تـو روشن
روی سینه قرص قمرت مبارک          دیـدن جمـــال پســرت مبارک
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

امـــــام قـــــرآن پیــام قــرآن           تمـــــام احمــــد تمــــام قــرآن
عرفای عالم نوری از چراغش          علمای اسلام لاله های باغش
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق
آینـۀ محمـدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

از دو ولادت دل شـــده خـــــرم          امـــام صـــادق رسـول اکـرم
زین دو گشته دایر مکتب تشیع          مکتب تشیـع مـذهب تشیــع
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

ز صبح صـادق پیام صادق                    رسـد کـه آمد امام صادق
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

دوبـــاره میــــلاد احمـــد آمـــد       تکــــرار عیـــــد محمـــــد آمــــد
این عید نبوت این جشن ولایت       از لطف الهـی بـر ما شد عنایت
آینۀ محمدی یا امام صادق
خوش آمدی خوش آمدی امام صادق

*****

سرود ولادت امام صادق علیه السلام

بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار

در جلــوه جمــال خالـق آمد       بــر خلــق کتـاب ناطـق آمد
در عیـــــد ولــادت محمـــــد       میــلاد امـــــام صــادق آمد

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

این عالم علم ذوالجلال است       این عبد خدا،خدا جمال است
این اشـــــرفِ دودمـــــان آدم       این نوح محمداست وآل است

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

ای وجــه خــــدا رخ منیــرت       خوبــان جهــان همه اسیرت
بگذاشتــه پــا بـه قلـۀ علــم       هـم جــابر و هــم ابوبصیــرت

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

بـر ملـک وجـود جان مبارک       این عید به انس وجان مبارک
میـــلاد تــو و محمد افـــروز       بـــر جملــه جهــانیـان مبارک

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

ای جــود همــاره عــادت تو       ای هستــــی مـــا ارادت تــو
عیـدی بـده ای امام صادق       زیــــرا کـــه بـــــود ولادت تــو

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

ای مهـر تـو بـر همه سفینه       در قــدر و جــــلال، بی‌قــرینه
این عیـدی مـا بوَد که مـا را       بخشـی تـــو زیـــــارت مدینـه

مولا مولا یا امام صادق میلادت مبارک (2)

*****

در ولادت امام صادق علیه السلام

بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار 

شب عید دانش،شب جشن بینش،به ملک مبارک،به بشر مبارک
شب آشنایی، شـب روشنـایی، به ستـاره تبـــریک، به قمر مبارک
شـب وصل جــانان،شب رؤیـت جـان،به طلوع فجر و به سحرمبارک
شـب مـدح‌خوانی،شب دُرفشـانی،بــه صـدف مبارک،به گهر مبارک
                        شب عید صادق، پدر حقایق، به پدر مبارک، به پسر مبارک

همه لاله برکف،همه شور در سر،همه خنده برلب،همه شاد وخرم  
صلـــوات داور، صلـــــوات احمــــد، صلـــــوات حیـــدر، به امام صادق
صلـــوات طــــاها، صلـــوات یــاسین، صلـــوات کــوثر به امـام صادق
صلـــوات رضــــوان، صلــوات میـــزان، صلـوات محشر بـه امام صادق
صلــوات مهــر و صلـــوات مــــاه و صلــــوات اختـــر بــه امـام صادق
صلــوات مکـــه، صلــوات کعبــــه، صلــــوات مشعــر بــه امام صادق
                   همه دم سلامش،همه جا درودش زخدای منان ز رسول اکرم

شده مات گردون به جلال وحسنش،زده بوسه قرآن به لب و دهانش
گــل وحی رویـــد ز ریـــاض علمـش، دُر فضـــل ریــزد ز لــب و دهانش
همــه راز خلقـت بـــه درون سینـــه همـه علم هستی بـه سر زبانش
زده علــم بوسـه بـــه لــب هشــامش، شــده روح جـاری ز دم ابانش
عمـــای گیتـــی همـــه خـــاک راهـش، علمــای عــالم گـل بوستانش
                     زُ همه آفرینش همـه اهـل بینش زده اند هر دم ز ثنای او دم

بـه خـدای منــان، بـه رســول اکـرم، بـه مقــام عتـرت، بـه جــلال قرآن
به حجر، به کعبه، به صفا، به مروه، به مقام و زمـزم به منـیٰ، به قربان
به حساب ومحشر، به بهشت وکوثر، به جزای مؤمن، به صراط و میزان
که به جز در او، که به جز ره او همه جاست ظلمت همه جاست نیران
هم از او حمـایت، هم از او ولایت هم از او عنایت هم از اوست احسان
           همه جــا پیامش، همه جا کلامش، چـو خطاب مبرم، چو کتاب محکم

تـــویی آن معلــم کــــه علـــــوم نــازد بــه مفضل تـو، به زرارۀ تــو
همــه آسمـــان را مــه و کهکشــان را نگــه تــوسل بـه ستارۀ تو
نــه عجــب کــه شعلـه بـه تنـور آتش گل و لاله گردد به نظـارۀ تو
نه عجب که کافر چو شود مسلمان برسد به سلمان به اشارۀ تو
همــه لحظــه هایم شـده یـــادواره، همـــه روزهـــایم چو هزارۀ تو
                        به تو راز گویم، ز تو چاره جویم که تو رهنمایی به هزار عالم

تو تمام علمی، تو تمـام حلمی، تو تمام فضلی، تو تمام نوری
تو به حق روانی،تو مسیح جانی،تو کلیم وحیی،تو کلام نوری
تو ولـی سبحـان، تـو چـراغ ایمان، تو زبان فرقان، تو پیام نوری
تو تجلـی رب، تـو رئیـس مذهب، تو زعیـم مکتب، تو امام نوری
تـو ولی مطلـق، تـو حقیقت حـق، تو نگاه بینش، تو نظام نوری
                          تو کتاب ناطق تو امام صادق تو ولـی آدم تو وصی خـاتم

تو اگر نبودی بـه سپهر دانش، به فضای بینش قمری نبودی
تــو اگـر نبـودی بـه ریـــاض قـــرآن، ز بهـار ایمـان اثری نبودی
تو اگـر نبـودی یـم معــرفت را صدفـی نبـودی، گهــری نبودی
تو اگـر نبودی، شب اهــرمن را شب تیرگی را سحری نبودی
تو اگر نبـودی ز کتـاب و عتـرت ز قیـام و نهـضت خبری نبودی
                   تو ز جهل بودی همه دم مبریٰ تو ز علم بودی همـه جا مقدم

قمــــر هـــــدایت، گهــــــر ولایـــت، متجلــــی آمـــــد ز رخ منیـــرت
زعمــــا گـدایت، عـــرفا فقیـــرت، صلحــــا مطیعـت، علمــــا اسیرت
همــه سرسپــرده بـه هشــام و حمران به ابان و جابر به ابوبصیرت
چه بساسلاطین شده خاکبوست،چه بسا بزرگان که همه حقیرت
فـلــک مـــدور شــده ره نــــوردت ملـــک قـــــرب بـه فلــک اجیـــرت
                تو همه حقایق، تو به از خلایق، به رهت چه لایق در مدح میثم

*****

در مدح و ولادت امام صادق علیه السلام

بهار امامت – غلامرضا سازگار 

ای روح صـــداقت از دم تـــــــو         ای گـــوهر علـــم از یـــم تــو
زیبنـدۀ تـــوست نـــام صـــادق         الحق کـه تــویی امام صادق
بــر هـــر سخنــت ارادت علــم         در هــر نفست ولادت علـــم
میــلاد تـــو ای ولــــیّ سـرمد         شـــــد روز ولــادت محـــمــد
در هفـــــدهـم ربیــــــــع الاول         شـد نــور تــو بـر زمین محوّل
از صبــــح ازل امــــــام علـمی         تـا شــام ابـــد تمــام علمی
دانـش ز دم تــو راست قــامت         استــاد علـــوم تــــا قیــامت
قـــرآن بـــه دم تــو خــو گرفته         ایمـــان ز تــــو آبــــرو گــرفته
بـــا نطـــق تــو زنـده تـا قیامت         تــوحید و نبـــــوت و امـــامت
ای در دهنـت زبــــــان قـــــرآن         قرآن همه جان، تو جان قرآن
روید چـو بـه بــوستان شقایق         از لعــــل لبــــت دُر حقـــایق
وصـف تو همـاره بر لب ماست         راه و روش تـو مکتـب ماست
بـا تـو همـه جــا مدینۀ ماست         این گفـت تـو نقش سینۀ ماست:
"هــرکه شمرد سبک صلاتش         فـــــردا نبـــــود ره نجــاتش"
دور اسـت ز خــــط طــاعت ما         بـــر او نـــرسد شفــاعت مـا
تــو مخـــــزن علــــم کبــریایی         تــــــو وارث ختـــم الانبیــایی
حق را نفس تو نوشخند است         قــرآن به دمت نیازمند است
قــرآن کــــه دُر کــلام سفتـــه         با نطق تو حرف خویش گفته
هــر آیــــه کــــه جبــــرئیل آرد         بی نطــق شمـــا زبـان ندارد
او راه و شمــــا چــــراغ راهید         نــاگفته و گفتـــه را گــواهید
تـو بـر تــن پـــاک علــم، جانی         استـــاد مفضّــــل و ابــــانی
دانشگــه نــــور حـــق، پیـامت         صـدها چـو زراره و هشـامت
دارنــد جهــــانیــان بصیــــــرت         از مـؤمن طـــاق و بـوبصیــرت
ای زنـــــدگیــــم هـــدایت تـــو         دیـن و دل مـــــن ولایـت تـــو
مهــر تـــو همــــه عقیـدۀ مـن         مشـی تــو مـرام و ایـدۀ من
روزی کــه گِــل مــرا سرشتند         بــر لــوح دلـم خطی نوشتند
این خـط نــوشته را بخـــــوانید         مـن جعفــریم همـــه بــدانید
دلبــــاخته ای ز اهـــــل بیتــم         خـــاک ره عبــــدی و کُمیتـم
فـــــــریـــاد دوازده امـــــــامـم         نـور است به هر دلی کلامم

باشد که به خاک پای میثم
"میثم" بشــود فــدای میثم

*****

در مدح امام صادق علیه السلام