ویژگی قرآن در خطبه فدکیه

متن خطبه: «وکتابُ اللَّهِ النَّاطِقُ وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ، و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّياءُ اللاَّمِعُ، بَيِّنَةً بَصائِرُهُ، مُنْكَشِفَةً سَرائِرُهُ، مُنْجَلِيَةً ظَواهِرُهُ، مُغْتَبِطَةً بِهِ اَشْياعُهُ، قائِداً اِلَى الرِّضْوانِ اِتِّباعُهُ، مُؤَدٍّ اِلَى النَّجاةِ اسْتِماعُهُ. بِهِ تُنالُ حُجَجُ اللَّهِ الْمُنَوَّرَةُ، وَ عَزائِمُهُ الْمُفَسَّرَةُ، وَ مَحارِمُهُ الْمُحَذَّرَةُ، وَ بَيِّناتُهُ الْجالِيَةُ، وَ بَراهينُهُ الْكافِيَةُ، وَ فَضائِلُهُ الْمَنْدُوبَةُ، وَ رُخَصُهُ الْمَوْهُوبَةُ، وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ»
ترجمه متن: «و آن كتاب گوياى الهى و قرآن راستگو و نور فروزان و شعاع درخشان است، كه بيان و حجّت‌هاى آن روشن، اسرار باطنى آن آشكار، ظواهر آن جلوه‌‏گر می‌‏باشد، پيروان آن مورد غبطه جهانيان بوده، و تبعيّت از او خشنودى الهى را باعث می‌گردد و شنيدن آن راه نجات است. بوسيله آن می‌توان به حجّت‌هاى نورانى الهى و واجباتى كه تفسير شده و محرّماتى كه از ارتكاب آن منع گرديده و نيز به گواهي‌هاى جلوه‌‏گرش و برهان‌هاى كافي‌اش و فضائل پسنديده‌‏اش و رخصت‌هاى بخشيده شده‏اش و قوانين واجبش دست يافت».

در فراز هفتم از خطبه حضرت فاطمه سلام الله علیها با بیان دوازده ویژگی به معرفی قرآ ن پرداخته شده:
اول: قرآن کتاب ناطق است و به صراحت با شما سخن می‌گوید و پیام خدا را بیان می‌کند: «کتاب الله الناطق».
دوم: قرآن کتاب صادق است که هیچ باطل و خلاف حقیقت در آن راه پیدا نمی کند و با بیان حقایق، جهان را نور افشانی می‌کند: «والقران الصادق والنور الساطع».
سوم: قرآن کتابی است که هم خود نورانی است و هم دیگران را از نور خود از ظلمت به روشنایی می رساند و تاریکی را بر می‌دارد: « والضیا اللا مع».
چهارم: قرآن کتابی است که حجت و براهینش بسیار آشکار است و هرکس به اندازه درکش از آن در یافت می‌کند: «وبینه بصائره».
پنجم: قرآن کتابی است که اسرار آن برای همه به اندازه درکش قابل دریافت است و هرکس به میزان درکش  می‌تواند به اسرارش راه پیدا کند: «منکشفه سرائره منجلیه ظواهره».
ششم: قرآن کتابی است اگر مسلمانان به دستورات آن عمل کنند به مرتبه ای کمال می‌رسند که مورد حسرت پیرو مذاهب دیگر قرار می‌گیرند: « مغتبطه به اشیاعه ».
هفتم: قرآن کتابی است اگر امت اسلامی به دستورات وی عمل نمایند  وآن را اسوه خود قرار دهند به بهشت رضوان هدایت می‌شوند: «قاید الی الرضوان اتباعه».
هشتم: قرآن کتابی است اگر گوش ‌کردن به تلاوت آن همراه با دقت باشد موجب نجات انسان از هلاکت می‌شود: «مؤدالی النجاه استماعه».
نهم: قرآن کتابی است که توسط آن، حجت الهی به دست می آید. یعنی اگر می گوییم قول، فعل، تقریر معصوم حجت است به این دلیل است چون قرآن در سوره حشر آیه /۷ گفته است: «مااتا کم الرسول فخذوا وما نهاکم عنه فانتهوا»، ازهمین روست درخطبه آمده است: «به تنال حجج الله النوره».
دهم: قرآن کتابی است که واجبات الهی چون نماز، روزه، حج، جهاد، امر بمعروف،...و نیز محرمات الهی چون زنا، غیبت، دروغ، قتل درآن بیان شده است: «وعزایمه المفسره  ومحارمه المحذره».
یازدهم: قرآن کتابی است در اثبات معارف دین در اصول و فروع دلایل و براهین روشنی در برابر ما قرار می دهد که می‌توان با تدبر درآن دلایل به حقانیت آن معارف ایمان آورد: «وبیانه الجالیه وبراهینه الکافیه».
دوازدهم: قرآن کتابی است که در جامعیت آن نسبت به فروع همین بس که علاوه بر واجبات و محرمات، مستحبات، مکروهات و مباحات و احکام دیگر نیز آمده است: «وفضایله المندوبه،ورخصه المو هوبه، وشرایع المکتوبه».