امام محمد باقر(ع) پنجمین نور درخشان آسمان امامت و هدایت

پایگاه اطلاع رسانی بلاغ| امام محمد باقر(ع) پنجمین نور درخشان آسمان امامت و هدایت

تنها تر ین غر یب دیار مدینه بود                          او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود

صد باب علم از کلماتش گشوده شد                     در بین عالمان به خدا بی قرینه بود 

پنجمین نور درخشان آسمان امامت و هدایت ، امام محمد باقر علیه السلام ،ملقب به « باقر العلوم» یعنی شکافنده دریچه های علم بود.القاب ديگرى مانند صابر  و شاکر و هادى نيز براى امام محمّد باقر (عليه السلام ) ذكر شده كه هريك نشان دهنده ی صفتى از  آن امام بزرگوار بوده است .

دروصف گستره مقام علمی و دانش ان امام بزرگوار، همواره همه راویان و تاریخ نویسان  اظهار عجز و ناتوانی کرده اند.برتری دانش و علم این امام بزرگوار به گونه ای بود که کسی توان رویارویی با وی را نداشتند . بسیاری از دانشمندان برای بحث، مجادله و مناظره با وی پیش قدم می شدند، اما پس از مقابله  با ایشان به علم و دانش ایشان اعتراف می کردند و در برابر آن حضرت سر فرود می آوردند.

امام محمّد باقر (عليه السلام ) از  بين برادرانش ، جانشین  پدرش امام سجّاد (عليه السـلام ) بـود و بـعـد از ایشان  بـه مـقـام  امـامـت نایل گردید .حضرت امام محمد باقر (عليه السلام ) پس از شهادت پدر بزرگوارش 19 سال و ده ماه زندگى كردند و در این مدت به انجام  وظیفه بزرگ امامت  , تعليم شاگردان , رهبرى اصحاب و مردم, تبليغ فرهنگ اسلامى و ...پرداختند .

ایشان همچون گذشتگان و اجداد بزرگوار خود، معدنی از  صفات نیکو و اخلاق پسندیده  بود.از نظر ايشان بهترين شيوه مطلوب برخورد با قشرهاي مختلف مردم بايد اين گونه باشد: «با منافق به زبان خوش، سازگاري كنيد و اگر يهودي با شما همنشيني كرد، با وي نيكو مجالست نمائيد. اما محبت قلبي خود را براي مؤمنان، خالص گردانيد.»(1)

سرانجام این امام بزرگوار  در هفتم ذيحجه سال 114  هجری در سن 57 سالگی  با توطئه هشام مسموم شد و در مدينه به شهادت رسید  . این بار، پنجمین ناخدای کشتی ایمان، او که دریا دریا علم، از سینه‏اش جاری بود و واژه واژه عشق، از نگاهش سرازیر، او که از کلامش وحی می‏جوشید و از زبانش باران حدیث می‏بارید، چهره در خاک کشیده است؛ مظلوم و غریب.

پيکر مقدس این بزرگوار  را در قبرستان بقيع کنار مرقد پدرش امام سجاد(عليه السلام ) و عموی پدرش حسن بن علی(عليه السلام ) به خاک سپردند. آری! بقیع، این نماد مظلومیت شیعه در همیشه‏ ی تاریخ، زیارتگاه دل‏های عاشقی است که قرار خود را در پس دیوار آن جستجو می‏کنند؛ آن جا که اشک، اجتناب‏ ناپذیر است و سوختن ناگزیر.

سالروز شهادت جانسوز نهال گلشن دین،نور دیده زهرا، سپهر دانش و بینش،امام محمد باقر(عليه السلام ) تسلیت باد

پی نوشت:

1) تحف العقول، حسن بن علي حراني، ص301