نبود الگوی اسلامی در سنجش دینداری مبتنی بر آموزه های اسلامی در کشور

به گزارش خبرنگار بلاغ، دکتر حبیب الله اسداللهی رئیس موسسه مطالعاتی و پژوهشی تیام در سومین روز از برگزاری سلسله نشست های ماه مبارک رمضان که به همت معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، صبح امروز چهارشنبه 16 اسفندماه در سالن همایش های غدیر برگزار گردید مطالبی را بیان کرد.

دکتر اسداللهی در ابتدای سخنان خود  اظهار داشت: پژوهش های تجربی در باب دین و دینداری در ایران سابقه چندانی ندارد، نزدیک به سه دهه اخیر است که پژوهشگران جامعه شناسی، روانشناسی و سایر رشته های علوم انسانی به ضرورت پژوهش های منظم در زمینه دین، پی برده اند.

وی در ادامه افزود: در یک نگاه کلی، مطالعات دینداری در ایران را می توان به شش دسته مطالعات عمدتا پیمایشی با هدف؛ «سنجش میزان دینداری»، «بررسی عوامل موثر بر دین داری و برعکس»، «بررسی رابطه همبستگی میان دینداری و پدیده های دیگر»، «گونه شناسی دینداری»، «مشخص کردن نوع دینداری افراد» و «سنجش نگرش افراد راجع به دین و دینداری» تقسیم نمود.

رئیس موسسه مطالعاتی و پژوهشی تیام بیان کرد: از مهم ترین الگوهای سنجش دینداری در ایران می توان به «الگوی گلاک و اتارک»، «مدل سنجش دینداری سراج زاده»، «مقیاس سنجش دینداری خدایاری فرد»، «مدل سنجش دینداری شجاعی زند» و «مدل سنجش دینداری طالبان» اشاره کرد که متاسفانه این موارد مدل بومی شده نسخه های غربی با هدف نفی دینداری عموم افراد در کشور است.

دکتر اسداللهی گفت: بعد از انقلاب اسلامی نوعی از دینداری وارد عرصه فضای مدرن شده است که چهارچوب های نظام علوم اجتماعی که تا پیش از آن دین را منحصر به امور فردی می دیدند از تحلیل آن ناتوان اند. 

وی اظهار داشت: تمامی الگوهای سنجش دینداری در کشور به جنبه های فردی دینداری مردم می پردازد اما به طور مکرر می بینیم که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی های شان به جنبه اجتماعی دینداری امت اسلامی از جمله، حضور در مراسمات شب های قدر، شرکت در عزارداری های ماه محرم، اقامه نماز عید فطر و ... که روز به روز افزایش می بابد اشاره دارند.