عطوفت و غضب حکیمانه میرزای رشتی (ره) | یادداشت تبلیغی

خداوند در قرآن مي فرمايد:

يَرْفَعِ اللهُ الَّذينَ امَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ اُوتُوا العِلْمَ دَرَجاتٍ/ مجادله/11

خداوند، مؤمنان و عالمان را بر ديگران به درجاتي برتري داده است.

حکایت؛

آیت الله شیخ حبیب الله رشتی را باید به حق از حافظان حریم عالمان دین در عصر خویش خواند، ایشان علما را به دیده‌ احترام می‌ نگریست و احترام فوق العاده ای برای آنان قائل بود، هنگامی که قصد مهاجرت از نجف را داشت، دانشمندان نجف تصمیم گرفتند او را از سفر باز دارند، آن استاد اخلاق به وساطت شیخ حسن مامقانی برنامه‌ سفر خود را لغو کرد و به او فرمود: چون شما مجتهد عادل هستید، حکمتان را واجب الاطاعه می‌ دانم و به خاطر امر شما در نجف می مانم، ادب و احترام آن مرد بزرگ نسبت به علما باعث شد درخواست شیخ حسن مامقانی که در ردیف شاگردان محقق رشتی بود را به دیده منت قبول کند.

اما با کسانی که حرمت دانشمندان را نگه نمی داشتند با جدیت برخورد می کردند، تا حدی که می گویند: شخصی در نجف هنگام سخن گفتن حرمت اهل علم را پاس نمی‌ داشت و بار ها از او پرخاشگری و اهانت نسبت به علمای سابق و معاصر شنیده می‌ شد، محقق رشتی در جمعی كه وی نیز حضور داشت، پس از اینکه آن شخص قهوه ای آشامید، دستور داد استكانش را آب بكشند، به گونه‌ ای كه مردم گمان کردند او کافر شده و او را طرد کردند، آن فرد پس از این ماجرا هرگز نتوانست جایگاه از دست رفته خود را بازیابد، رفتار حکیمانه و شدید این عالم بزرگوار و شیوه نهی از منكر او موجب شد آنان كه در پی جریان توهین به علما بودند از گمان خویش بازگردند و دیگر کسی جرأت توهین به اهل علم را پیدا نکند.1

مغرور بعلم خود مشو مست مباش                    نزد علما نیست شو و هست مباش

در حضرت دوستان حق پستی کن                     نزد دشمن بلند شو پست مباش2

1.با اقتباس و ویراست از کتاب مرگی در نور

2.فیض کاشانی

منبع: حوزه