نماز اول وقت رأی گیری می شود

رفتار حکیمانه ایشان در بسیاری از مواقع موجب تشویق دوستانشان به اقامه نماز می شد. شهید بهشتی به لحاظ توجهی که به نماز اول وقت داشتن مشهور بودند. در هر جلسه ای که آیت الله دکتر بهشتی حضور داشت، حتی اگر گرفتاری های بسیار زیاد بود و بحث های مهمی نیز مطرح بود یا عده ای می خواستند که جلسات را به نتیجه برسانند و آنجا را ترک کنند و یا چند دقیقه ای به پایان جلسه نمانده بود،

ایشان به محض شنیدن صدای اذان آرام از جای خود برمی خاست و پس از اقامه نماز سریع به جلسه باز می گشت. و با این عمل درسی به دیگران می داد.

ایشان اگر با خواهش و یا اصرار دیگران مبنی بر این که جلسه تمام بشود و نماز بخوانند مواجه می شد، برای رد محترمانه این خواهش سعی می کردند با خشرویی و خنده طرف مقابل را قانع کنند و نمازشان را به جا بیاورد. به طور مثال با بیان جملات و عباراتی چون ؛ « حالا خیلی وقت نمی گیرد» ، « ما که نمازمان آن قدر طول نمی کشد» و ... دوستانش را قانع می کردند. در تقید شهید بهشتی به نماز اول وقت خاطره بسیار مشهوری از ایشان به یادگار مانده است و آن این که، در یکی از جلسات حزب جمهوری اسلامی زمان اقامه نماز مغرب شد و ایشان اظهار داشت که هم اکنون وقت نماز است و درصدد بر آمدن که جلسه را ترک کند.

از سوی دیگر جمعی از دوستانش خواستند که بحث نیمه کاره را به اتمام برسانند و سپس برای انجام نماز بروند. اما شهید بهشتی در مقابل خواهش آنان خواستار رأی گیری شد که آرای اکثریت به نفع اتمام بحث نیمه کاره جلسه مذکور شد.

اما علی رغم این که نماز اول وقت رأی نیاورد ، شهید بهشتی گفت که ما چه کار واجب تر از نماز داریم و یا این که خداوند در وقت نماز، برای انجام امور دیگر خیر قرار نداده است. و به آنان گفت اگر دلتان شور می زند که این بحث را به اتمام برسانید ما الان نمی توانیم.

............................

منبع