واقعه کربلا نتیجه ناسپاسی نعمت ولایت

به گزارش بلاغ به نقل از رسا، حجت الاسلام و المسلمین سید مرتضی صالحی خوانساری، استاد حوزه علیمه قم در مراسمی که در دفتر آیت الله مکارم شیرازی برگزار شد، بیان داشت: امام حسین(علیه السلام) از سال 61 و بعد از واقعه کربلا امام حسین نشده است.
وی ابراز داشت: امام حسین(علیه السلام) از روز ولادت حسینی بوده است که همه آن را می شناسند؛ همه بزرگان قبول کرده اند فرشته ای که بال‌ هایش سوخته بوده، هنگامی که امام حسین(علیه السلام) چند روز سن داشته است با تماس بال هایش به بدن ایشان سالم می شوند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به ماجراهای اسارت اهل بیت امام حسین(علیهم السلام) در کوفه بیان داشت: هنگامی که اهل بیت امام حسین(علیهم السلام) وارد کوفه می شوند شخصی که در حال خیرات غذا بود نزد امام سجاد(علیه السلام) آمد و امام از او سؤال کرد غذای چیست و او جواب داد غذای نذری است.
وی ادامه داد: بار دیگر امام سجاد(علیه السلام) سؤال کرد نذر کیست و آن شخص جواب داد، زمانی که کودک بوده ام به یک بیماری سخت مبتلا می شوم و مادرم مرا به قصد شفا نزد امام علی(علیه السلام) می برد و امام علی(علیه السلام) به مادرم می گوید او را نزد فرزندم حسین که در آن زمان چند سال بیشتر نداشت ببر؛ بعد از دعای حسین شفا یافتم و به همین دلیل از آن سال به بعد مادرم هر ساله برای سلامتی او در روز معینی غذا نذر می کند و امروز همان روز خاص است.
حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری افزود: زینب(سلام الله علیها) که سخنان ایشان را شنیده بود می گوید خداوند مادرت را بیامرزد اما دیگر برای سلامتی امام حسین(علیه السلام) غذا خیرات نکنید زیرا آن سر بریده بر نیزه سر امام حسین(علیه السلام) است.
وی با اشاره به سخنان امام حسین(علیه السلام) در سال 58 هجری قمری در منا بیان داشت: امام حسین(علیه السلام) دو سال قبل از به هلاکت رسیدن معاویه و سه سال قبل از واقعه کربلا به مکه می روند؛ سلیم بن قیس بیان می کند در منا خدمت ایشان مشرف شدم و مشاهده کردم هزار نفر در محضر امام حسین(علیه السلام) هستند.
این استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: سلیم بن قیس می گوید دویست نفر از این هزار نفر صحابه و هشتصد نفرشان از تابعین بوده اند؛ امام حسین(علیه السلام) در این جلسه بیان می کند می خواهم سخنانی از جدم رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بیان کنم و شما را قسم می دهم اگر این سخنان را شنیده اید و یقین دارید از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به آن اعتراف کنید و اگر هم نشنیده اید بگویید.
وی گفت: امام حسین(علیه السلام) در آغاز سخنانش 15 مرتبه خطاب به مردم می گوید «انشد کم الله اتعملون» «شما را به خدا قسم آیا می دانید، هنگامی که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در میان صحابه و یارانش، پیمان اخوت می‏بست برای اخوت خویش، علی علیه السلام را انتخاب کرد، همه حاضران گفتند «خدایا تو را گواه می‏گیریم که درست است».
حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری ادامه داد: امام حسین(علیه السلام) مرتبه دیگر می گوید شما را به خدا آیا می‏ دانید که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) امام علی(علیه السلام) را در غدیر خم به مقام ولایت نصب کرد سپس دستور داد که این جریان را حاضران به غایبان برسانند، همه حاضران گفتند: اللهم نعم؛ خدایا تو را گواه می‏گیریم که درست است.
وی اضافه کرد: از حجت الوداع که 18 ذی الحجه می باشد تا زمان رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) که 28 صفر است 70 روز بیشتر نمی گذرد اما بعد از رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) دیگر سخنی از امام علی(علیه السلام) به میان نمی آید.
استاد حوزه علمیه قم با بیان روایتی از امام صادق(علیه السلام) گفت: از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر آیه 48 سوره نحل که بیان می کند «آن ها که نعمت خداوند را می‏ شناسند، سپس آن را انکار می‏ کنند و بیشتر آنان کافر و ناسپاسند» سؤال کردند این نعمت چه نعمتی است و در کجا شناخت و در کجا ناسپاسی شده است.
وی افزود: امام صادق(علیه السلام) پاسخ دادند نعمت خدا را در روز غدیر می‏ شناسند و در روز سقیفه منکر آن می‏ شوند؛ آتشی که به در خانه حضرت زهرا(سلام الله علیها) زده اند همان آتشی است که در عصر عاشورا به خیمه های امام حسین(علیه السلام) زده اند.
حجت الاسلام صالحی اضافه کرد: تازیانه ای که به اهل بیت امام حسین(علیهم السلام) در عصر عاشور زده اند همان تازیانه ای است که به بازوهای حضرت زهرا(سلام الله علیها) زده اند و  شمشیری که گلوی امام حسین(علیه السلام) را درید همان شمشیری است که فرق امام علی(علیه السلام) را شکافت.