نیاز فرزند

ظاهرا بسیاری از والدین ماموریت دارند فقط زمانی که فرزند کارهای بدی می کند، خرده گیری کرده و اشکال بگیرند؛ اما زمانی که فرزند مشغول بازی بوده و یا آرام است و بهتر است بگوییم به ظاهر برای والدین اشکال و مشکلی ایجاد نمی کند اصلا به فکر نیستند که کنار فرزند بوده و یا با او بازی کنند، کارهای خوب او را تحسین کرده و یا او را تمجید و تایید کنند.
طبیعتا شما می دانید که ما محصول تشویق های دیگران هستیم و از بچگی تشویق های دیگران بر روی ما تاثیر گذاشته است؛ قطعا بسیاری از موفقیت هایی که شما تا به الان به دست آورده اید، تحت تاثیر تشویق های والدین و یا اطرافیانتان بوده است.
به عقیده روانشناسان اگر کار خوب مورد تحسین و تشویق قرار نگیرد، آرام آرام خاموش می شود پس اگر زمانی که بچه کارهای بد انجام می دهد، به او خرده می گیرم اما زمانی که کارهای خوب انجام می دهد، او را تحسین نمی کنم؛‌ دچار این مشکل خواهم شد.
پس در واقع باید در موقعیت های مختلف در کنار فرزندانمان باشیم نه اینکه فقط زمانی که کارهای بدی می کند و یا داد او در میاد به سراغش برویم، مثلا اگر با کودک دیگری مشغول بازی است و اسباب بازی های خود را در اختیار او قرار می دهد او را مورد تشویق و تحسین قرار دهیم تا این کار را دفعات بعدی نیز انجام دهد.
متاسفانه بسیاری از والدین دچار این دام هستند که به رفتارهای مثبت فرزندانشان توجهی نداشته و کارهای مثبت آن ها را برجسته نمی کنند.