مذاکره امام حسین با دشمنان برای اتمام حجت بود

به گزارش بلاغ به نقل از رسا، دومین روز از همایش آموزشی «مبلغان و شبهات عاشورایی» با حضور جمع کثیری از روحانیان، مبلغان و اساتید و مسؤولان حوزه پیش از ظهر امروز از سوی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) و با همکار معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی در سالن همایش های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار و به کار خود پایان داد.
آیت الله محمدهادی یوسفی غروی استاد درس خارج حوزه و پژوهشگر تاریخ اسلام در این همایش با اشاره به شبهه ای مبنی بر این که امام حسین(ع) به دست شیعیان کشته شد، اظهار داشت: برخی از معاندان با استناد به این که بسیاری از افرادی که مقابل امام حسین(ع) قرار گرفتند روزی در رکاب امام علی(ع) می جنگیدند می خواهند ثابت کنند که حضرت سیدالشهدا(ع) را شیعیان به شهادت رساندند.
وی افزود: هیچ عقل سلیمی با این سخن سازگاری ندارد، چراکه شیعه به معنای اخص کسی است که معتقد به خلیفه بودن امامان بعد از پیامبر گرامی اسلام(ص) بوده و به عصمت و علم ویژه آنها نیز ایمان حقیقی داشته باشد و تا پایان عمر خود بر این اعتقاد باقی بماند.
استاد درس خارج حوزه تصریح کرد: حال من از این افراد سؤال می کنم آیا واقعا شمر بن ذی الجوشن که روزی در رکاب امیرمؤمنان(ع) بوده ولی امروز بر روی سینه امام حسین(ع) نشسته است اعتقاد دارد که دارد سر امام مفترض الطاعة خود را می برد؟.
وی در ادامه با اشاره به شبهه ای دیگر در موضوع جمع حکومت و شهادت ابراز داشت: برخی می گویند امام حسین(ع) قصد حکومت نداشت چراکه اگر می خواست به حکومت برسد خبر او از شهادتش معنا نداشت به علاوه این که اگر ایشان برای جنگ به سمت کوفه می رفت در پی کاری حرام بوده چراکه در ماه محرم جنگیدن حرام است.
آیت الله یوسفی غروی در پاسخ به این شبهه یادآور شد: قصد حکومت با شهادت قابل جمع است، چراکه اگر توجه کنیم می فهمیم که معصومین به اسباب ظاهری عمل می کردند نه علم غیب، بنابراین امام حسین(ع) هرچند علم غیب دارد که به شهادت می رسد اما به ظاهر عمل می کند و برای اصلاح امت جدش قیام می کند افزون بر این که ما اعتقاد به بدا داریم.
وی اضافه کرد: این که حرکت امام حسین(ع) مخالف حکم خدا مبنی حرمت جنگ در ماه حرام است، نیز جواب روشنی دارد چراکه امام حسین(ع) به جهت مقاتله حرکت نکرد بلکه به دلیل اجابت دعوت کوفیان بود به علاوه این که اصلا تا روزهای آخر خبری از جنگ نبود.
پژوهشگر تاریخ اسلام در پایان در پاسخ به این شبهه که امام حسین(ع) با دشمنان دین مذاکره کرد و این برای ما نیز حجت است، ابراز داشت: حضرت در حقیقت با این کار می خواستند که با توسل به اسباب ظاهری با دشمنان و افرادی که فریب خورده اند اتمام حجت کنند.