در نامه اى كه مامون از امام تقاضا مى كند كه اصول و فروع دين را برايش توضيح دهد، او را چنين خطاب مى كند: «اى حجت خدا بر خلق، معدن علم و كسى كه پيروى از او واجب مى باشد. . . ». مامون او را «برادرم » و «اى آقاى من » خطاب مى كرد.