مناسبتی

حرکت کاروان اسیران کربلا از کوفه به طرف شام یزید ملعون در جواب نامه عبیدالله بن زیاد به او دستور داد تا کاروان اُسرای کربلا را به همراه سرهای مطهر شهدا به شام بفرستد.از این رو در روز نوزدهم محرم سال 61 هـ .ق. این کاروان از کوفه به طرف شام حرکت کرد.

در صبح روز دوازدهم محرم سال 61 هـ .ق کاروان اُسرای اهل بیت (علیهم السلام) وارد کوفه شدند. سرهای مقدس شهدا را در جلوی محمل ها حرکت می دادند تا این که این کاروان را در تمام کوچه و بازارهای شهر گرداندند.

نقل شده پس از شهادت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) غبار شدیدی که سیاه و تاریک بود، آسمان را فراگرفت و باد سرخی در آن تاریکی وزید به گونه ای که چشم، چشم را نمی دید و لشکریان گمان کردند که عذابی بر آن ها نازل شده است.

سفر نمایندگان اهل مدینه به شام بعد از واقعه کربلا، واقعه حره را رقم زد. انگیزه‏ها و اهداف قیام علاوه بر انتقام، درهم شکستن نفوذ و تسلط امویان بود. اما عمال یزید مردم را به طرز فجیعی در این حادثه کشتند و از کثرت خون ریزی حمام خون به راه انداختند.

امام خمینی(ره)می فرماید:«من مجددا به همه ملت بزرگوار ایران و مسؤولین عرض می کنم، چه در جنگ و چه در صلح، بزرگترین ساده اندیشی این است که تصور کنیم جهان خواران، خصوصا آمریکا و شوروی، از ما و اسلام عزیز دست برداشته اند.لحظه ای نباید از کید دشمنان غافل بمانیم

پیام مهمی که اگر رسول خدا صلی الله علیه وآله آن را نمی رساند، رسالت الهی را انجام نداده بود و آن پیام، وصایت و خلافت علی علیه السلام پس از پیامبر صلی الله علیه وآله بود.

در قرآن کریم، چهار وصف عظیم برای غدیر، بدین سان ذکر شده است: امروز، کافران از دست اندازی به دین شما نومید گردیده اند؛ امروز دین شما را کامل کردم؛ [امروز] نعمتم را بر شما تمام گردانیدم؛ و خرسند شدم که اسلام کیش شما باشد.

از سنت هایی که به انجام دادن آن در روز عید غدیر سفارش شده، افطاری دادن به روزه داران است. افزون بر این، در این روز بر اطعام و پذیرایی مؤمنان نیز تأکید بسیار شده است.

امام صادق علیه السلام فرموده اند: «یکی از وظایف روز غدیر این است که مؤمن، تمیزترین و گران قدرترین جامه های خویش را بپوشد».

ابراز بیزاری از دشمنان خداوند متعال و دشمنان دین، از اساسی ترین سنگ پایه های معارف دینی است. این دشمنی، اظهار کین و بیزاری، در فرهنگ اسلامی، «برائت» نامیده می شود.