گناه بستری را برای سقوط انسان فراهم می کند

به گزارش بلاغ به نقل از رسا،آیت الله سید رحیم توکل، استاد اخلاق حوزه علمیه قم امروز در جمع اعضای هیأت با فاطمه الزهرای بابل با بیان دیدگاه دین برای تقویت اراده گفت: صفات نفسانی با تمرین در آدم پیدا می شود و این یک قاعده عام است و به همین دلیل با ممارست و تمرین باید آرام آرام تمرین  برای تقویت اراده تمرین کرد.

وی ادامه داد: نفس مانند مرکبی چموش است و به همین دلیل برای تسلط بر آن باید آرام آرام آن را به سمت آنچه رضایت خدا است، کشاند.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم به اثرات هر گناه اشاره و خاطرنشان کرد: هر گناه بلایی دارد و اثری بد بر جان انسان می گذارد و به همین دلیل باید همواره از بلا به خدا پناه برد.

وی با اشاره به این که یکی از عوامل اثرگذاری گناه، قرار گرفتن در محل و محیط گناه است، اظهار داشت: باید با زبان خوش و به بهترین نحو به کسی که در حال انجام گناه  است، تذکر داد و اگر قبول نکرد، به گونه ای دیگر عمل کنید تا او متوجه این گناه و ناراحتی شما شود.

آیت الله توکل به موضوع ابتلائات و اثرات دنیوی گناه پرداخت و تصریح کرد: مصیبت برای مؤمنان یا از اثرات گناه است و یا از امتحان های الهی و به همین دلیل اگر زمانی بر شما مصیبتی وارد شد، به اعمال گذشته خودتان بنگرید  و نوع عمل انسان عملکرد بلا را مشخص می نماید.

وی عبادت پروردگار را از اقتضائات عقل انسان نامید و ادامه داد: عقل آن است که خدا را عبادت کند زیرا اقتضای عقل عبودیت است و  هرکسی این طور نیست جزء  لا یعقلون محسوب می شود.

این استاد حوزه علمیه قم انسان را موجودی ملکوتی عنوان کرد و گفت: دیدن، شنیدن، خوردن، چشیدن حرام روح طاهر انسان را دچار لطمه و آسیب جدی می کند زیرا روح انسان دارای حواسی مجزا و متفاوت از اجزای ظاهری و جسمی است.

وی با اشاره به آشکار شدن حقیقت روح انسان پس از مرگ افزود: انسان بر اساس آنچه که در دنیا بوده است، رویت می شود و به همین دلیل اگر انسانی که در دنیا دارای کینه ورزی باشد، به شکل و شمایل شتر در می آید.

آیت الله توکل خاطرنشان کرد: اگر آدم در دنیا حالت کینه داشته باشد، این کینه به این حالت در ملکات می رسد و این آدم در باطن به شکل  شتر است هر چند دارای جسمی انسانی باشد.

وی با تاکید بر این نکته که انسان باید خود را به حقیقت وجودی خود که روح خدایی است نزدیک تر کند، اذعان کرد: نباید خود را به وادی ظلمت و تاریکی به واسطه گناه بکشانیم زیرا روح و حقیقت ما با ظلمت گناه سازگار نیست.