انسان دارای دو نشئه ملکی و ملکوتی است

این استاد حوزه در ادامه گفت: ایشان با اشاره به آیه 21سوره حجر، بیان می‌کند که خداوند بیان می‌کنند که همه چیز دارای خزائنی است که در اختیار خداوند است؛ یعنی انسان نیز مشمول «وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ» است؛ آن وجود در عالم ملکوت همه فعلیت است، ولی در نشا ملک که در حال حاضر در آن نشئه هستیم که نشئه تنزل از ملکوت است هم محدود است و نشئه تدریجی است و از قوه به سمت فعل در حرکت است.

وی خاطرنشان کرد: ایشان بیان می‌کند که هر چیزی حتی جزییات و افراد دو نشئه دارند که یکی روبه روی خداوند است که خزائنش نزد خداست و دیگر نشئه ملکی است که قدر معلوم است.

آیت الله آصفی بیان کرد: علامه بیان می‌دارند که در میثاق خطابی در کار نبوده است و مرحوم شیخ مفید هم همین مباحث را بیان می‌کند که این چنین مجازی در زبان عربی معمول است.

وی گفت: اگر انسان بتواند این سه منبع را از تعلقات و علایق دنیوی خلاص کند و خود را برهاند، آن سه منبع را که انسان گواهی به ربوبیت خدا داده است، در فطرتش تایید کرده است.

این استاد حوزه در پایان گفت: حق است که خداوند از غفلت از این گواهی که ما در نشا ملکوت دادیم مواخذه کند که این منابع سه گانه را با علائق دنیوی پر کرده اید؛ ملحدین هم در یک مرحله از عمر خود که در مرحله بلوغ و بینش است در یک مراحلی جرقه های توحیدی در وجودشان روشان می شود که خودشان خاموش می‌کنند.