نگاه

سخنگو باید به مستمع توجه داشته باشد و نگاه خود را طوری بین مستمعان تقسیم کند که همه تصور کنند گوینده مستقیما با آن ها سخن می گوید. هرگز هنگام سخنرانی، به بیرون پنجره، زمین، در و دیوار یا مناظر اطراف نگاه نکند. این عمل رابطه ی کلامی شنونده و گوینده را قطع