ره توشه

مفسران قرآن معانی متعددی را برای «حیات طیبه» ذکر کرده‌اند؛ مانند روزى حلال، قناعت و خشنودى از قسمت الهی، عبادت توأم با روزى حلال، زندگانى در طاعت خداوند، توفيق بر اطاعت فرمان خدا و رزق روزانه.

بی‌تردید همۀ انسان‌ها به طور فطری نه‌تنها میل و گرایش به خداشناسی دارند، بلکه محبت و دوستی خدا را نیز در جان و قلب‌شان می‌پرورانند و با این سرمایۀ معنوی ادامه حیات ‌می‌دهند وبه زندگی معنا می‌بخشند

پوشش زنان، مظهری از اسلامیت و تمدن جوامع اسلامی است. بررسی‌ها و داده‌های تاریخی و کتب دینی نشان می‌دهد اسلام و سایر ادیان آسمانی با صراحت به دو فریضۀ الهی، یعنی حجاب و عفاف پرداخته و انسان‌ها را بدان فراخوانده‌اند.

در دهه 80 و 90 قرن بیستم میلادی، شکل جدیدی از معنویت‌گرایی در غرب قوت یافت که هرچند مخالف کل دینداری نبود؛ اما دین نهادینه و مبتنی بر نظام روحانیت و مرجعیت دینی را مانعی بر سر راه معنویت‌گرایی می‌دانست و به جای آن، دین ـ خود یا دینداری بر اساس مرجعیت درونی را ترویج می‌کرد...

یکی از موضوعات قرآنی قابل تحقیق، مسئله «حسرت» در روز قیامت است؛ چنانکه در آیات روز قیامت را «یوم الحسرة» و روز افسوس و حسرت خوردن نامیده‌اند. این نامگذاری از این‌روست که برخی در روز قیامت می‌گویند: ‌ای کاش آیات الهی را تکذیب نمی‌کردیم! ...

لفظ شیطان و ابلیس در آموزه‌های دینی کاربردهای متفاوتی دارد؛ «شیطان» در معنای عام به معنای موجود شرور و سرکش است. «ابلیس» به معنای خاص، همان شیطان جنّی است که از درگاه الهی و رحمت او رانده شد.

با توجه به اینکه در ماه مبارک رمضان زمینه‌های معنوی برای دعا بیشتر فراهم است؛ از میان دعاهای مختلفی که برای ایام این ماه مبارک وارد شده است، دعا برای امام زمان تأکید بیشتری دارد و دعاهایی با عناوین مختلف دراین‌باره وارد شده است.

تهمت و بهتان، از آفاتی هستند که اثر تخریبی آن‌ها در روابط بین فردی، به مراتب بیشتر از دیگر آسیب‌های گفتاری است؛ به‌گونه‌ای که می‌توان گفت نابود‌کننده روابط اجتماعی و ناپسندترین بیماری‌های زبان هستند که اگر در یک جامعه رایج شود، امنیت و آبروی افراد تهدید می‌شود.

از دعا‌های مشهور شب‌های ماه رمضان، دعای افتتاح است. این دعا با توحید و خدا‌شناسی شروع می‌یابد، با سیر معرفتی در پیامبر‌شناسی، امام‌شناسی و فاطمه‌شناسی ادامه یافته است و در مهدی‌شناسی مستغرق شده است.

قرآن گنجینۀ نهفته‌ای از حقایق است که گذشت زمان و مرور ایّام، پیشرفت علوم و دانش‌های گوناگون بشر، نه‌تنها گردوغباری بر دامن آن نپاشیده است و چهرۀ پرفروغ آن را پنهان نمی‌کند، بلکه با پیشرفت دانش‌های نوین نکته‌های گوهرین اعجاز آن پرده از رخسار بر می‌دارد.