ره توشه

جهاد فی سبیل الله و شهادت­طلبی ازجمله مفاهیم ارزشمند در تعالیم اسلامی است که موردتأکید آیات و روایات متعددی است. این فرهنگ از زمان پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) موردتوجه بوده و آیات دال بر جهاد در راه خدا از موارد آن است.

مجموعه منبرهای مکتوب ویژه ماه محرم 1444 کاری از گروه تولید محتوای معاونت فرهنگی وتبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

ندیشمندان دینی معتقدند بنای زندگی انسان، بر پایه زندگی اجتماعی شکل‌ گرفته است. این امر در فطرت و ذات او به امانت قرار داده شده است[1] و به علت نیازی که او به اجتماع دارد، نمی‌توان انسان را از جامعه دور کرد

یکی از نیکوترین و اساسی‌ترین روش‌های تربیت، روش محبت است که بیشترین تناسب را با فطرت و سرشت انسانی دارد. نیروی محبت از نظر تربیتی، نیروی عظیم و کارساز و بهترین تربیت آن است که بدین روش تحقق یابد.

حضرت زینب(س) در نخستین روز اسارت و در جمع کوفیان، لب به سخن گشود و ضمن معرفی خود، به عتاب و خطاب کوفیان پرداخت و آنان را به شدت محکوم و از عمق فاجعه‌ای که آنان شریکش بودند، آگاه کرد.

در شب عاشورا، در جمع اصحاب خود خطبه‌ای ایراد فرمود که در آن، یاران خود را نزدیک‌ترین و بهترین یاران معرفی کردند. این توصیف ارزشمند امام(ع) از اصحاب، عللی دارد که فهم و تبیین آن علل، پیام‌ها و درس‌هایی را به همه پیروان حضرت سیدالشهدا(ع) خواهد آموخت.

عباس بن علی(ع) از شخصیت‌های نامدار تاریخ شیعه، همواره از سوی اهل‌بیت: و شیعیان مورد احترام بوده است. ایشان در کربلا به شهادت رسید.

در مقابله با بحران‌ها و حوادث سخت زندگی، نماز و عبادت خالصانه، بهترین پشتیبان و پناهگاه تمام انسان‌های پاک و انبیای بزرگ الهی در طول تاریخ بوده است.

سیدالشهداء(ع) یاران با وفایی دارد که این مقاله به ویژگی‌های آن بزرگواران خواهد پرداخت.

شناخت روش­‌های مطلوب تربیتی، مهم‌ترین مسئله متولیان هدایت جامعه است؛ زیرا با چنین شناختی می‌توانند از توانمندی‌های بالقوه و استعدادهای درونی اعضای جامعه هدف به نحو مطلوب بهره‌برداری کنند.