پيامبر و اهل بيت علیهم السلام

از اين روايت علاوه بر اثبات مقام شفاعت حضرت معصومه(سلام لله علیها) فراگير بودن آن نيز روشن مي‌شود.

تاریخ گویاى این حقیقت تلخ است که حکومت بنى امیه و بنى‌ عباس، هر دو از دشمنان قسم خورده نبوت و ولایت بودند و این کینه توزى با اسلام ناب را با جنایات مختلفى نشان مى ‎دادند؛ با این تفاوت که این نظام جبار بنى ‎امیه به شکلى علنى، قلوب خاندان ولایت را مى‎شکافت.

حضرت فاطمه معصومه(س) در محيطي پرورش يافت كه پدر و مادر و فرزندان همه به فضايل اخلاقي آراسته بودند. عبادت و زهد و پارسايي و تقوا و راستگويي و بردباري، استقامت در برابر ناملايمات، بخشندگي و پاكدامني و ياد خدا از صفات تبار پيامبر صلی الله علیه و آله بود،

تحقيق پيرامون تولد و سن حضرت فاطمه معصومه(س):درخشان ترين ستاره در ميان ‏بانوان هفتمين منظومه ولايت; فاطمه كبرى فرزند پاكيزه موسى بن جعفر(ع) است. كه ‏سالهاست تشنگان معرفت از حريمش زلال ايمان مى ‏نوشند و عارفان ....

امام صادق(ع) مى گويد:«اى مردم!شهر قم حرم من است، بانويى از فرزندان من در اين شهر در مى گذرد كه نامش فاطمه دختر موسى است و شيعيان در روز قيامت با شفاعت او به بهشت مى روند.»

مقام شفاعت،موهبتي است الهي كه خداوند متعال به آنان كه روحشان به جلوه قدسي مزيّن است،عنايت مي‌كند. براساس بيان و دلالت روايات،عالي‌ترين مرتبه آن«مقام محمود»است كه پيامبر در روز رستاخيز درآن مقام،طلوع مي‌کند وآبشار نورشفاعت را ازآن مطلع برامت جاري مي‌گرداند

آن روز انتظار به سر آمد و حضرت معصومه(س) در مدينه منوره در ماه ذيقعده سال 173 ه.ق متولد گرديد. و او فروغي بود از كوثر و گُلي تابناك از گلشن آل محمد صلی الله علیه و آله كه جهان مُلك و ملكوت را صفايي ديگر بخشيد.

حضرت معصومه ـ سلام الله عليها ـ يكي از بانوان با فضيلت و با شخصيت خاندان اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ مي‎باشد. پدر بزرگوار او حضرت «موسي بن جعفر» امام هفتم شيعيان مي‎باشد. مادر گرامي حضرت معصومه «نجمه» مادر بزرگوار امام رضا ـ عليه السّلام ـ مي‎باشد.

نكته قابل توجه این كه، مرجع بزرگ آیة الله العظمى بروجردى به صحت این گونه كرامت ها اطمینان داشت، از این رو بى درنگ و خاضعانه از خداى بزرگ و سپس از حضرت معصومه تشكر مى كرد.

امام از اشخاص دور و نزديك بدى مى ديد؛ اما با چشم پوشى و گذشت ، و احياناً با احسان و نیكویى با آنان برخورد مى فرمود.