بی تردید، از دیدگاه علمای شیعه و بسیاری از علمای اهل سنت، امام باقر علیه السلام در زمان حیات خویش، شهرت علمی عالم گیری پیدا کرد و همواره در محضر ایشان، مراجعان فراوانی از بلاد اسلامی حاضر بودند.
پيامبر و اهل بيت علیهم السلام
باید دانست که گاهی بعضی از دختران دو نام داشتند مثلاً طبق قرائتی به احتمال قوی همین حضرت رقیه (س) را فاطمه صغری می خواندند و شاید همین موضوع باعث غفلت از نام اصلی او شده است.
حاملان سر نزدیک هر شهری از کربلا (از کوفه تا دمشق) می رسیدند جرات نداشتند که وارد شوند، می ترسیدند قبائل عرب علیه آنها شورش کنند و سر را از آنها بگیرند لذا از بیراهه می رفتند و فقط برای آذوقه، شخصی را می فرستاند و می گفتند این سر یک خارجی است.
اى مردم! خداوند شش خصلت به ما عنایت فرموده و با هفت ویژگى ما را از دیگران برترى بخشیده است: خداوند، علم و رحم و جوانمردى (گذشت) و فصاحت و شجاعت و محبت در دلهاى مومنان را به ما عنایت فرموده است.
امام سجاد (علیه السلام) با آثار مکتوبی که از خود به یادگار گذاشته اند؛ صحیفه سجادیه، مناجات خمسة عشر، مناجات ابوحمزه ثمالی و رسالةالحقوق و... تمدن اسلامی را شکوفا کرد...
پیكرهای مطهر شهدای كربلا سه روز بر روی زمین ماند تا این كه روز دوازدهم محرم قبیله بنی اسد برای به خاكسپاری شهدا وارد زمین پر بلای كربلا می شوند.
حضرت باقرالعلوم علیه السّلام صفات و خصلت هائی را پیرامون پدرش، حضرت سجّاد، زین العابدین علیه السّلام بیان فرموده است که بسیار قابل توجّه و کسب فیض است:
در شمار اصحاب و شاگردان امام سجاد علیه السلام با چهره هایی روبه رو می شویم که محققان و نویسندگان کتب رجال، از ایشان به عنوان «فقیه» یاد کرده اند؛ یعنی آنان در مسائل دین و احکام شریعت، صاحب نظر بوده اند.
روزی در دمشق خطیب جمعه ای بر فراز منبر، یزید، معاویه و آل ابی سفیان را ستود و به امیرالمؤمنین علی علیه السلام و فرزندان ایشان دشنام داد. امام سجاد علیه السلام سکوت مجلس را شکست و فریاد زد: «وای بر تو ای خطیب! خدا را به خشم آوردی و جایگاهت آتش است».
جمعیت بسیاری از کوفه برای تماشا آمده بودند. امام سجاد ع) فرصت را غنیمت شمرد و در همان جا خطبه ای شیوا و غرا خواند و برای نخستین بار، مردم بی وفای کوفه را آماج سرزنش قرار داد.