مرحوم آیه الله بروجردی در باره ایشان می فرمود: زبان انصاری و قلم سیدشرف الدین، هر دو خدمتگزار واقعی اسلام اند.
شخصیت ها
مراتب علم و فضل آيت اللَّه فشاركي به اندازهاي است كه دركلمات برخي از بزرگان به "استادِ كبير" معروف ميباشد. علي رغم فراهم بودن شرايط لازم جهت به دست گرفتن رياست علمي و مرجع ديني، به اين امور اعتنايي نكرد و تنها به تدريس و تاليف پرداخت.
ایشان واقعاً به دور از مسایل مادی و زندگی آن چنانی، به درس و بحث طلبگی و خدمت به مکتب اهل بیت(علیهم السلام) همت گماشت و در مدت کوتاهی به درجات عالی رسید.
ایشان واقعاً به دور از مسایل مادی و زندگی آن چنانی، به درس و بحث طلبگی و خدمت به مکتب اهل بیت(علیهم السلام) همت گماشت و در مدت کوتاهی به درجات عالی رسید.
این مرد بزرگوار، تمام عمر گرانبهای خود را صرف نگاهداری عـلـوم و اخـبـار وآثـار اهـل بـیـت عـصـمت (علیهم السلام) و تعلیم و تربیت نوابغ و برجستگان بی شماری نمود و خدمات فراوانی به مذهب شیعه كرد...
در سال ۱۳۳۹ ش هنگامی که دولت ایران، رژیم اسرائیل را به رسمیت شناخت، آیتالله آملی و گروهی از روحانیون تهران، ضمن اعلامیهای، نظر روحانیت را دربارهی این موضوع با ذکر آیهی «لتجدن اشد الناس عداوة للذین آمنواالیهود…» اعتراض کردند.
او مقدّمات علوم را نزد پدر آموخت؛ پس از آن نزد عالمان دیگری مانند شیخ عبدالنّبی نوری و میرزا حسن کرمانشاهی درس خواند. در ۱۳۴۰ ق به نجف اشرف رفت و تا ۱۳۵۳ ق از محضر استادانی چون میرزای نایینی، و آقا ضیاء عراقی و آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی بهره یافت.
در ۲ شوال همان سال وارد شهر ری شد، به دیدار شیخ هادی نجم آبادی رفت و سرانجام هنگام برگزاری پنجاهمین سال سلطنت ناصرالدین شاه یعنی ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۲۷۵ / ۱۷ذیالقعده ۱۳۱۳در حرم حضرت عبدالعظیم، شاه را با گلوله به قتل رساند.
پدرم روحانى معروفى بود، اما خیلى پارسا و گوشه گیر… زندگى ما به سختى مى گذشت. من یادم هست شبهایى اتفاق مىافتاد که در منزل ما شام نبود! مادرم با زحمت براى ما شام تهیه مىکرد و… آن شام هم نان و کشمش بود.
یک لیوان آب یخ "بهترین عیدی" اسارت / آزادی خرمشهر "شیرین ترین خاطره"