اصول سخنرانی

طبق تحقیقات جدید، حتی طرز ایستادن و راه رفتن و نشست و برخاست، در آهنگ و صوت مؤثر است. آهنگ و صوت نیز اهمیت زیادی دارد، چه رسد به صدق گفتار و صفای باطن و نیک بینی و عواطف و سایر ملکات اخلاقی.

سخنگو باید به مستمع توجه داشته باشد و نگاه خود را طوری بین مستمعان تقسیم کند که همه تصور کنند گوینده مستقیما با آن ها سخن می گوید. هرگز هنگام سخنرانی، به بیرون پنجره، زمین، در و دیوار یا مناظر اطراف نگاه نکند. این عمل رابطه ی کلامی شنونده و گوینده را قطع

سخنران باید در همه ی موارد جانب متانت و وقار را نگهدارد; از به کار بردن عبارت های مستهجن و قبیح به شدت بپرهیزد و مخاطبان را با تعبیرهای وزین، مانند «حضار گرامی » و «شنوندگان ارجمند» مورد خطاب قرار دهد.

حرکات دست و سر، وقتی مفید است که تمام توجه مستمع را جلب نکند; بلکه به فهم مطلب کمک کند و به قدری طبیعی باشد که فقط اثر آن احساس گردد. نه خود حرکات