دانشمندان و قرآن

يك ـ ديدگاه دانشمندان غربي درباره قرآن[1]

الف) پروفسور واشنگتن ايرونيك (خاورشناس آمريكايي)
قرآن، كتابي است كه از حدود اقيانوس اطلس تا نهر كاشمر، مردم را زير سايه همايون ‏فر خود، سعادتمند نگه داشته است. قرآن، حاوي بالاترين مبادي و با ارج و سودمندترين آنها است.
ب) روبرستن سميث (خاورشناس اسكاتلندي)
از بهترين لذت ‏ها، تنها اين است كه پيامبر با قرآنش آمد، در حالي كه اين كتاب، نشانه ‏اي از بلاغت و دستوري بر شرايع، نماز و دين در آنِ واحد است.
ج) ليبون (دانشمند فرانسوي)
در عظمت و جلال قرآن، همين بس كه گذشت چهارده قرن از نزول آن، نتوانسته كوچك ‏ترين خللي در آن ايجاد كند. اسلوب بيان و كلمات قرآن چنان تازه و شيرين است كه گويي ديروز پيدا شده است.
د) آلبرت انيشتين (بزرگ‏ترين متفكر و فيزيك‏دان)
قرآن، كتاب جبر، هندسه يا حساب نيست، بلكه مجموعه ‏اي از قوانين است كه بشر را به راه راست، راهي كه بزرگ‏ ترين فلاسفه دنيا از تعريف و تعيين آن عاجزند، هدايت مي‏ كند.
ه) گوليت (دانشمند اروپايي)
قرآن با زيبايي ‏هاي جاذبش، خوانندگاني را مجذوب خود مي‏ سازد و با فصاحت و بلاغتي كه دارد، رغبت زايدالوصفي در خواننده خود، ايجاد مي ‏كند.
و) رنبورت (دانشمند اروپايي)
واجب است اعتراف كنيم كه علوم طبيعي، فلكي، فلسفه و رياضيات كه از اروپا اوج گرفت، عموماً از قرآن اقتباس شده است. پس اروپا، شهري براي اسلام است.
ز) علي احمدكنود علمبو (نويسنده معروف هلندي)
تمام كتاب ‏هاي آسماني دست‏ خوش تحريف شده‏ اند جز قرآن كريم كه از گزند تحريف مصون مانده و در هر عصر و زماني مي‏ تواند كاروان بشريت را به سوي سعادت، رهبري فرمايد. 
ح) سنت هيلر(فرانسوي)
قرآن، سرود مذهبي، ستايش ايزدي، قانون مدني، دعا، مناجات، وعظ، ارشاد، راه و رسم جنگ آوري، قصص و تواريخ است.
ط) دكتر ماردريل(فرانسوي)
اسلوب قرآن، اسلوبي ملكوتي و آسماني است و مولود فكر بشر و مخلوق زميني نيست. آنچه قرآن دارد، هيچ كتاب ديگري نخواهد داشت.
ي) تولستوي (فيلسوف بزرگ روسي)
قرآن، مشتمل بر تعليمات و حقايق روشن، آشكار و سهل است كه عموم افراد بشر از هر طبقه ‏اي مي ‏توانند از آن بهره ‏مند گردند.

دو ـ دانشمندان حافظ قرآن[2]

الف) سيدبن طاووس
وي يكي از دانشمندان شيعي، از شاگردان خواجه نصير طوسي و علامه حلي است كه در يازده سالگي، تمامي قرآن را به خاطر سپرد.
ب) رودكي
شاعر سده چهارم كه از نعمت بينايي بي ‏بهره بود، در هشت سالگي، تمام قرآن را حفظ كرد.
ج) ابن سينا
ابن سينا، دانشمند نامي قرن پنجم هجري كه در پزشكي، فلسفه و... سرآمد عصر خود بود، پيش از ده سالگي، قرآن مجيد را حفظ كرد.
د) ناصرخسرو
ابومعين ناصرخسرو قبادياني، شاعر، عارف، حكيم و نويسنده زبردست بود. وي در نه ‏سالگي، قرآن و بسياري از احاديث را حفظ كرد.
ط) آيت الله العظمي خويي
آيت ‏الله العظمي خويي، در دوران پيري به حفظ قرآن مشغول شد.
ه) شهاب الدين سهروردي
اين دانشمند شافعي كه به ادبيات، بسيار عشق مي‏ ورزيد، در ده سالگي، قرآن را حفظ كرد.
و) فخرالدين
ابراهيم بن شهريار ملقب به فخرالدين، در شمار شاعران و عارفان پيرو شيخ شهاب‏ الدين سهروردي جاي دارد. او در كودكي به جمع حافظان قرآن پيوست.
ز) انتاكي
داوودبن ‏عمر انتاكي ملقب به بصير از دانشمندان شيعي اوايل قرن يازدهم است. وي در كودكي حافظ قرآن شد و توانست در پزشكي و فلسفه شهرتي چشم‏گير به دست آورد.
ح) فرزدق
اين شاعر شيعي عصر بني ‏اميه، از اصحاب امام سجاد عليه ‏السلام بود. پدرش او را در كودكي نزد حضرت علي عليه ‏السلام آورد و گفت: فرزندم، شاعر است. امام علي عليه ‏السلام فرمود: او را قرآن بياموز كه بهتر از شعر است. اين سخن چنان در فرزدق اثر كرد كه همه قرآن را به خاطر سپرد.