پیشرفت نظامی و هوشمندی دولت و ملت در جنگ نرم دو عنصر اصلی استکبارستیزی است
به گزارش بلاغ به نقل از رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در درس خارج تفسیر خود در ادامه تفسیر سوره مبارکه شوری با گرامیداشت یوم الله 13 آبان گفت: بر اساس مناسبت امروز باید صحبت هایی درباره استکبارستیزی بگوییم، دو عنصر محوری برای استکبارستیزی لازم است، یکی تقویت بنیه نظامی و دوم هوشیاری و هوشمندی دولت و ملت که باید به این دو مطلب عمل بکنیم تا «ولیجدوا فیکم غلظة»، در ما مشاهده شود.
وی با اشاره به آیه «وَمِنْ ءَایَـٰتِهِۦ خَلْقُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَآبَّةٍۢ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَآءُ قَدِیرٌۭ »، اظهار کرد: خداوند دو کار درباره نظام سپهری انجام داد، یکی خالقیت و دیگری ربوبیت است، یکی آفرینش و دیگری تربیت است، این دابه به مجموع باز می گردد در مجموع آسمان و زمین دابة وجود دارد و خداوند خلقت را زمانی پهن کرده است و یک زمانی هم آن را جمع خواهد کرد.
مفسر برجسته قرآن کریم با قرائت آیه «وَ مَآ أَصَـٰبَکُم مِّن مُّصِیبَةٍۢ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا۟ عَن کَثِیرٍۢ »، ابراز کرد: در آیه 78 و 79 سوره نساء فرمود اگر نعمت و صفا و لطفی نازل شود می گویند این از نزد خداوند است و اگر یک ناکامی نازل شود می گویند این ها بدقدمی تو است، بگو همه این ها از آن خداوند است، هم حسنات و هم سیئات از خداوند است، پس این ها چرا این مطالب دقیق را متوجه نمی شوند، آن گاه جمع بندی نهایی آن را خطاب به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بیان می کند که هر چیزی که باشد من عندالله است، نه تصادفی در عالم است.
وی در تبیین جایگاه مصیبت های الهی ادامه داد: نحوه انتساب حسنات و سیئات به خداوند در آیات سوره نساء مشخص شد، حسنات و نعمت ها و نیکی ها از آن خداوند است و هم من الله است اما سیئه و مصیبت من الله نیست، سیئه و مصیبت من عندالله هست اما من‌الله نیست، مانند این که وقتی این باد می وزد به گل بوی خوب منتشر می شود و وقتی به قاذورات می رسد بوی بد منتشر می شود، این بوی بد من‌الله نیست، من عندالله هست اما من‌الله نیست، اما آن بوی خوب هم من عندالله و هم من‌الله است.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: ذات اقدس إله نور خورشید را به عنوان یک فیض گسترده به همه جا می فرستد و هر جا که این نور رفت رنگ آن جا را می گیرد، اگر عمل خیر بود هم من عندالله و هم من‌الله است و اگر عمل سیئه بود، این عمل گرچه من عندالله است، من‌الله نیست.
وی بیان کرد: آن چه که پیش می آید برای انسان امتحان است، گاهی نشاط و نعمت و گاهی اندوه و نقمت است، هم باید شکر کند و هم باید صبر کند، چیزی در جهان پیدا نمی شود که صبغه آزمونی نداشته باشد، لقمان حکیم فرمود موفقیت در امور نیازمند عزم در امور است، انجام کار بی اراده در نظام محال است، انسان مورد فعل و نه فاعل فعل است، انسان اگر بخواهد کاری انجام بدهد محال است، بدون اراده باشد.
فقر و غنا هر دو امتحان الهی هستند
استاد درس خارج حوزه علمیه با اشاره به آیات سوره مبارکه فجر درباره امتحان الهی گفت: اگر خداوند ما را مبتلا به ثروت، مبتلا به علم و مبتلا به سلامتی بکند می گوید خداوند من را گرامی داشته است و از طرف دیگر برخی مبتلا به فقر، مبتلا به مریضی و مانند آن است و او نباید بگوید که خداوند من را خوار داشته است، هم کسی که در نعمت و هم کسی که در نقمت است در امتحان الهی است.
وی با قرائت آیه «وَ مَآ أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِى ٱلْأَرْضِ وَ مَا لَکُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَ لَا نَصِیرٍۢ »، ابراز کرد: فرمود شما نمی توانید جلوی تصمیم و اراده الهی را بگیرید، این عالم عالم طبیعت است و فقر طبیعت طبیعی است، ما فقر اقتصادی نداریم، فرمود ما برای هر کس روزی تعیین کردیم، روی دوش زمین سوار شوید، چه انسان و چه حیوان باید تلاش کند، انسان باید روی دوش زمین سوار شود و فقر اقتصادی در نظام هستی نیست چون هیچ کس بی روزی نیست، اما فقر طبیعی وجود دارد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی درباره فقر طبیعی خاطرنشان کرد: این که یکی کودک است و دیگری پیرمرد و دیگری تصادفی است و نمی تواند در زمین رزق خودش را بجوید، این یک امر طبیعی است، ما دنیایی داشته باشیم که در آن پیرزن و پیرمرد و کودک و زمین گیر نباشد دیگر دنیا نیست و آخرت می شود، اما فرمود ما سهمیه روزی کودکان و پیرمردان و پیرزنان و معلولان را در اموال اغنیا قرار دادیم، هیچ غنی مال خودش را به مستمند نمی دهد بلکه غنی باید بداند که او شریک دارد.
فقر اقتصادی در نظام هستی وجود ندارد
وی ابراز کرد: در قرآن فرمود شما که مال خودتان را نمی دهید، بلکه مال خداوند است که سهمیه افراد فقیر است و شما را به حفظ این امانت توصیه کردم، شما حق خودتان و مال خودتان را نمی دهید، این خمس که از آن شما نیست، چرا اگر کسی خمس نداد، نمازش باطل است، برای این که یک پنجمش از آن او نیست، مال از آن خداوند و سهمیه فقرا است که در اموال ثروتمندان قرار داده شده است، شما نماینده من هستید، شما مال خودتان را نمی دهید اگر کسی خمس و زکات نداد، حکمت بطلان صوم و صلاتش برای این است که در اموالش شریک دارد.
صاحب تفسیر تسنیم ادامه داد: در پایان سوره یس آمده است که اگر خداوند می خواست آن مرد فقیر را روزی می داد و سیر می کرد، در جواب آنان باید گفت او قدرت کسب ندارد و خداوند آن مال را و آن روزی را به فرد فقیر داد، خداوند خواست و این سهمیه را در مال شما قرار داد، خیال کردند خداوند سهمیه ای برای فقرا در اموال آن فرد قرار نداد، گاهی آن چه که در سوره حدید ذکر شده است این است که « آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَ أَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَ أَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ».
وی ابراز کرد: در واقع آن اموال از آن شما نیست، در جای دیگر می فرماید از آن مالی که خداوند به شما داد، باید به فقرا بپردازید، این مطلب در آیه 33 سوره مبارکه نور آمده است، ما فقر اقتصادی در جهان هستی نداریم، فقر طبیعی است که هر کسی باید امانت خودش را برگرداند و آن را به صاحب مال بدهد، این آزمون برای هر دو طرف فقیر و غنی است، برای یکی آزمون صبر و برای دیگری آزمون شکر است.
افزودن دیدگاه جدید