قرآن های بسیاری چاپ می شود ولی به مفاد آن عمل نمی شود

به گزارش بلاغ به نقل از حوزه، معظم له در درس خارج فقه در مسجد اعظم قم با تأکید بر شناخت زمان، اظهار داشتند: امروز در زمان خاصی قرار داریم؛ پس باید زمانه خود را شناخته و بر اساس آن گام برداریم.
ایشان ابراز داشتند: باید بدانیم که استکبار و استبداد در گذشته چه کرده اند و امروز چه فعالیت هایی انجام می دهند.
این مرجع تقلید با بیان این مطلب که امروز در زمان جنگ نرم قرار داریم، خاطرنشان ساختند: بصیرت، هوشیاری و بیداری از آلات جنگ نرم است تا بتوان با دشمنان مقابله کرد.
حضرت آیت الله نوری همدانی با اشاره به روایتی از امام صادق(علیه السلام)، تصریح کردند: حضرت فرمودند: «علماء شیعتنا مرابطون بالثغر الذی یلی ابلیس و عفاریته یمنعونهم عن الخروج علی ضعفاء شیعتنا و عن ان یتسلط علیهم ابلیس و شیعته النواصب ... دانشمندان شیعه ما، مرزبانان  آن مرزهایی هستند که شیطان و فرزندانش از آنجا هجوم می آورند و علماء مانع حمله آن شیطان ها بر شیعیان  ضعیف می شوند و مانع از این می شوند که ابلیس و پیروان ناصبی او بر شیعیان سلطه پیدا کنند».
این استاد درس خارج حوزه یادآور شدند: همانطور که در جنگ گرم، مرز آبی، هوایی و خاکی مورد هجوم دشمنان قرار می گیرد، در جنگ نرم نیز آنان به دنبال عرضه سیاست، فرهنگ، اقتصاد و تفکر خود بر ما هستند و علمای زمان باید با شناخت این تفکرات، با فرهنگ و سیاست آنان مقابله کنند.
معظم له با بیان این مطلب که قائل به عدم ارتباط با دنیا نیستیم، اظهار داشتند: البته ارتباط با آمریکا و صهیونیست ممنوع است و باید راه نفوذ را بر آنان بست و اجازه ورود نداد.
ایشان با اشاره به تأکیدات مقام معظم رهبری درباره نفوذ دشمنان، ابراز داشتند: ایشان بر مقابله با نفوذ دشمنان تأکید داشته و امروز این مسئله از ضروریات بوده و باید با آن مقابله کرد.
این مرجع تقلید در بخش دیگر از سخنان خود به خطبه 109 نهج البلاغه اشاره کردند و خاطرنشان ساختند: امام علی(علیه السلام) در این خطبه فرموده اند: «تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانه ربیع القلوب. قرآن را فرا بگیرید که برترین کلام است و در آن بیندیشید که بهار قلب‌ هاست. بعد از شناخت جایگاه و درک فضائل قرآن لازم است که به فراگیری صحیح علوم آن بپردازیم».
حضرت آیت الله نوری همدانی همچنین با اشاره به خطبه 198 نهج البلاغه، تصریح کردند: حضرت در این خطبه فرمودند: «ثمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتَابَ نُوراً لَا تُطْفَأُ مَصَابِيحُهُ وَ سِرَاجاً لَا يَخْبُو تَوَقُّدُهُ وَ بَحْراً لَا يُدْرَكُ قَعْرُهُ وَ مِنْهَاجاً لَا يُضِلُّ نَهْجُهُ وَ شُعَاعاً لَا يُظْلِمُ ضَوْءُهُ‏ وَ فُرْقَاناً لَا يُخْمَدُ بُرْهَانُهُ ... سپس قرآن را بر او نازل فرمود؛ قرآن نورى است كه خاموشى ندارد، چراغى است كه درخشندگى آن زوال نپذيرد، دريايى است كه ژرفاى آن درك نشود، راهى است كه رونده آن گمراه نگردد، شعله‏ اى است كه نور آن تاريك نشود ، جدا كننده حق و باطلى است كه درخشش برهانش خاموش نگردد و ...»
این استاد درس خارج حوزه با اشاره به توجه خاص امام خمینی(ره) به قرآن کریم، اظهار داشتند: مبنای تمام فعالیت های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، قرآن کریم بوده و در وصیت نامه خویش نیز درباره آن مباحثی را مطرح کرده است.
معظم له با اشاره به بخشی از وصیت نامه امام راحل(ره) ابراز داشتند: ایشان در ابتدای وصیت نامه خود به خدیث ثقلین اشاره داشته و در ادامه فرمودند: «اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف‌ انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی(علیه السلام) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ ای کردند برای حکومت های ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ  دریافت کرده بودند و ندای اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان در گوششان بود با بهانه‌ های مختلف و توطئه‌ های از پیش تهیه شده، آنان را عقب زده و با قرآن، ‌در حقیقت قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و بر حکومت عدل الهی ـ که یکی از آرمان های این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و انحراف از دین خدا و کتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح آن شرمسار است و هرچه این بنیان کج به جلو آمد کجی ها و انحراف ها افزون شد تا آنجا که قرآن کریم را که برای رشد جهانیان و نقطه جمع همه مسلمانان بلکه عائله بشری، از مقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی(صلی الله علیه و آله و سلم) تنزل کرد که بشریت را به آنچه باید برسند،‌ برساند و این ولیده «علم الاسماء» را از شرّ شیاطین و طاغوت ها رها سازد و جهان را به قسط و عدل رساند و حکومت را به دست اولیاء الله، معصومین ـ علیهم صلوات الاولین و الآخرین ـ بسپارد تا آنان به هر که صلاح بشریت است بسپارند ـ چنان از صحنه خارج نمودند که گویی نقشی برای هدایت ندارد و کار به جایی رسید که نقش قرآن به دست حکومت های جائر و آخوندهای خبیثِ بدتر از طاغوتیان وسیله‌ ای برای اقامه جور و فساد و توجیه ستمگران و معاندان حق تعالی شد. و مع‌ الأسف به دست دشمنان توطئه‌گر و دوستان جاهل، قرآن این کتاب سرنوشت  ساز، نقشی جز در گورستان ها و مجالس مردگان نداشت و ندارد و آنکه باید وسیله جمع مسلمانان و بشریت و کتاب زندگی آنان باشد، وسیله تفرقه و اختلاف گردید و یا به کلی از صحنه خارج شد، که دیدیم اگر کسی دم از حکومت اسلامی بر می‌ آورد و از سیاست، که نقش بزرگ اسلام و رسول بزرگوار ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و قرآن و سنت مشحون آن است، سخن می‌ گفت؛ گویی بزرگترین معصیت را مرتکب شده؛ و کلمه «آخوند سیاسی» موازن با آخوند بی‌ دین شده بود و اکنون نیز هست».
ایشان خاطرنشان ساختند: آنچه در جریان های تاریخی بر قرآن کریم گذشته، بسیار اسف انگیز است و امروز نیز پیرو همان جریان ها فقط میلیون ها قرآن چاپ می شود؛ اما به مفاد آن عمل نمی شود.
این مرجع تقلید تصریح کردند: در کتب فقهی تعظیم و تکریم فراوانی نسبت به قرآن انجام شد.