پاداش صبر و پايداري

إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ.[1]
مگر كسانى كه (در سايه ى ايمان واقعى،) اهل صبر وعمل صالح هستند، (نه با رفتن نعمت مأيوس و نه با آمدن آن فخرفروشى نمى كنند.) براى آنان مغفرت وپاداشى بزرگ خواهد بود.

نكته ها:
تمام مواردى كه قرآن از عمل صالح سخن به ميان آورده، در كنار ايمان است، «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»* جز در اين آيه كه مى فرمايد: «صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» كه البتّه مراد از صابران در اين آيه نيز همان مؤمنان واقعى است، لكن چون در برابر افراد كم ظرفيّت مطرح شده است، به جاى  «آمَنُوا»* تعبير به  «صَبَرُوا» شده است.
صبر، تنها در برابر تلخى ها نيست، بلكه در رفاه و شادى نيز بايد صبر كرد وگرنه سبب طغيان انسان خواهد شد. چنانكه بنى اسرائيل وقتى از تحت سلطه ى فرعون خارج شده و به  رفاه و آزادى رسيدند، «جَعَلَكُمْ مُلُوكاً»[2] طغيان كردند، به سراغ گوساله پرستى رفتند و در برابر نهى از منكر هارون، تا مرز پيامبر كشى پيش رفتند. «وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي»[3]

پيام ها:
1- صبر در برابر حوادثِ تلخ و شيرين زندگى، از بهترين مصاديق عمل صالح است. «صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
2- مؤمن، نه يأس دارد ونه كفران وتفاخر، بلكه نشكن ومقاوم است. «صَبَرُوا»
3- صبر و پايدارى وسيله ى آمرزش گناهان است. الَّذِينَ صَبَرُوا ... لَهُمْ مَغْفِرَةٌ
4- اگر بدانيم كه چه پاداشى در انتظار ماست، صبر براى ما شيرين مى شود. الَّذِينَ صَبَرُوا ... لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ
5- دفع خطر، مهم تر از جلب منفعت است. اوّل  «مَغْفِرَةٌ»، آنگاه  «أَجْرٌ كَبِيرٌ»[4]

پی نوشت:
[1] سوره هود، آيه 11.
[2] مائده، 20.
[3] اعراف، 150.
[4] تفسير نور(10جلدى)، ج 4، ص: 28.