رفتن به محتوای اصلی

یادداشت تبلیغی

3681 محتوا

شهادت امام حسین(ع) و یارانشان و اسارت اهل‌بیت پیامبر(ص)، زمینه آگاهی مردم در دوران بعد را فراهم نمود.

روایات بسیار زیادی از منابع اهل سنت وجود دارد که از پیامبر(ص) عزاداری و گریه بر مردگان نقل شده است.

گریه‌ای ارزش دارد که از صمیم قلب، محبت و عشق باشد، عشق و محبت واقعی، آن است که عاشق خود را به رنگ معشوق در بیاورد و از او پیروی کند.

از مجموع گزارش‌ها، می‌توان نتیجه گرفت که یاران امام(ع) هنگام ورود به کربلا بین 70 تا 90 نفر بودند.

گاهی صبر در مقابل خواسته ها و تمنیات انسان است و گاهی در مقابل سختی ها.

حسین کیست؟، که در عالم امکان پیغمبر اکرم میفرماید شب معراج که بالا رفتم به سقف عرش خدا اسم حسینش را نوشته بود.

امام صادق ع فرمود: شِعار الحُسَینِ و شعارُنا؛ شِعار امام حسین روز عاشورا و شِعار ما اهل‌بیت می‌دونید چیه؟ فرمود: یا محمد یا محمد.

خدای متعال در حادثه عاشورا، ربِ سیدالشهدا(علیه السلام) است و دارد او را پرورش می دهد، از این زاویه حادثه در نهایت زیبایی ست.

چرا عزاداری ابا عبدالله باید هر سال تکرار شود؟ اون هم به این شکوه، به این عظمت و با این وسعت.

امتحان الهی همواره بوده و هست. همیشه عده‌ای در آن پیروز و عده‌ای نیز شکست می‌خوردند. اما برخی از شکست‌ها صدمات فردی و اجتماعی هولناکی به دنبال دارد.