تاریخی

امام صادق ع فرمود: شِعار الحُسَینِ و شعارُنا؛ شِعار امام حسین روز عاشورا و شِعار ما اهل‌بیت می‌دونید چیه؟ فرمود: یا محمد یا محمد.

خدای متعال در حادثه عاشورا، ربِ سیدالشهدا(علیه السلام) است و دارد او را پرورش می دهد، از این زاویه حادثه در نهایت زیبایی ست.

چرا عزاداری ابا عبدالله باید هر سال تکرار شود؟ اون هم به این شکوه، به این عظمت و با این وسعت.

امتحان الهی همواره بوده و هست. همیشه عده‌ای در آن پیروز و عده‌ای نیز شکست می‌خوردند. اما برخی از شکست‌ها صدمات فردی و اجتماعی هولناکی به دنبال دارد.

بسیاری از مورخان، روز ورود حضرت را به کربلا، دوم محرم سال ۶۱ هجری دانسته‌اند.

روز اول محرم و دوم محرم امام حسين ـ عليه السلام ـ به کربلا نرسيده بود بلکه پس از روز دوم به کربلا رسيد.

منظور از «و انا من حسین» من هم از حسین هستم، از این جهت است که ترویج دین پیامبرص به‌ وسیله‌ی همین مجالسی است که به ‌نام مقدس امام حسین ع تشکیل می‌شود.

حضرت فرمود: این موضع کرب و بلاء و محل محنت است ، فرود آئید که اینجا منزل و محل خیام ماست . این زمین جاى ریختن خون ماست و در این مکان واقع خواهد شد قبرهاى ما.

شبانگاه به ركوع می رفت و به سجده می افتاد و با صدایی محزون و غمگین می گفت: خداوندا، این گناه کار پیش تو آمده و این نیازمند به تو روی آورده، خدایا، رنج او را در این راه بی پاداش مگذار! بر او رحمت آور و او را ببخش و از لغزش هایش درگذر.

کوفه لبریز بلا گشته میا کوفه حسین///قسمتم سنگ جفا گشته میا کوفه حسین///کوفه ای که پدرت حاکم آن بود قدیم///عاری شرم و حیا گشته میا کوفه حسین