آقا نیا که کوفه پر از کینه و بلاست///آقا نیا که کوفه پر از یار بی وفاست///آقا قسم به دوست که این قوم بی خرد///خنجر به دست منتظر کشتن شماست
تاریخی
بر تمام خندههایم خطی از ماتم بکش پاک کن شادی ز دل جایش هزاران غم بکش آنقدر وقتی نمانده تا محرم فاطمه زحمت پیراهن مشکی ما را هم بکش
شنه ام تشنه ولی آب گوارایم نیست///بین این قوم کسی تشنه ی آقایم نیست///هیچ کس نیست که سرگرم تماشایم نیست///نفسم مانده و جانی به سر و پایم نیست
سر به زیر تیغ، دل در حسرت دیدارها مرگ شیرین است بی دلشوره ی دلدارها درد دوری بیشتر از درد زخمم می کشد با طبیبان غم نباشد در دل بیمارها
داستان اسارت و شهادت طفلان مسلم بن عقیل در تاریخ و روایات به گونههای مختلفی نقل شده است.
نخستین روز حضور سفیر امام در كوفه با استقبال گرم میزبانان، به رهبرى حبیب بن مظاهر به پایان رسید؛ اما دشمن نیز بیكار ننشسته و در پى سركوب قیامى بود كه هر لحظه بیشتر بر تنوره آن دمیده مى شد.
مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد.
طبق نقلهای تاریخی در ترتیب جریانی که در کوفه اتفاق افتاد؛ بعد از عبد اللّه بن یَقطُر یا قیس بن مسهر، مسلم بن عقیل و هانى بن عروه در کوفه به شهادت رسیدند.
ماه محرم ماه حزن و اندوه آل محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) است که تمام انبیاء وملائکه وشیعیان و دوستان اهلبیت (علیهم السلام) محزون اند.