مدح میلاد امام هادی علیه السلام دوباره مطلع اشعار من “علی جان” است چکیده ی من و طومار من “علی جان” است به دانه دانه ی تسبیح کربلا سوگند که بهترین گلِ اذکار من “علی جان” است
تاریخی
شعر میلاد امام هادی علیه السلام سپاس و حمد خدا را که ناز و نعمت داد به نسلهای بشر ذات پاکِ فطرت داد زبان برای تشکر، دهان برای بیان نفس برای حیات و بدن به قدرت داد
امام هادی(ع) پیشواى دهم شیعیان، بنابر نظر مشهور در نیمۀ ذیحجه سال 212 هـ.ق در مدینه بهدنیا آمد. پدر بزرگوارش پیشواى نهم، امام جواد(ع) و مادرش بانوى گرامى «سُمانه مغربیه» است که کنیزى با فضیلت و تقوا بود.
هاشم بن زید گفت: خدمت امام هادی(ع) بودم که شخص کوری را نزد ایشان آوردند و امام(ع) او را شفا داد. سپس دیدم که از گِل چیزی مانند پرنده ساخت و در آن دمید و پرونده پرواز کرد. عرض کردم: گویا شما با حضرت عیسی(ع) تفاوتی ندارید! امام(ع) فرمود: من از عیسی(ع) هس
گزارشی نیافتیم مبنی بر اینکه یکی از حضرات به اشخاصی پول داده و آنان را تشویق کرده باشند تا صوفیان را به قتل برسانند. و همانگونه که گفته شد، دستورات یاد شده در مورد افرادی بود که در بیان جایگاه ائمه(ع) غلو کرده و آنان را خدا میپنداشتند.
براى آمادهسازى و عادت دادن شیعیان به شرایط عصر غیبت و مراجعه نزد وکلا به جاى ملاقات با امام، شیوه احتجاب و غیبت بود. از نقلى که در اینباره وارد شده، میتوان کیفیت عملکرد امامین عسکریین(ع) در این زمینه را تبیین نمود
مام دهم با غضب فرمود: پستترین طایفهها صوفیانند، تمامی آنان از مخالفان ما هستند، راه آنان با راه ما همگونی ندارد، آنان بسان نصاری و مجوس این امتاند، تلاش آنان این است که نور خدا را خاموش کنند.